Argos

Flitskredieten met woekerrente

De aanpak van de financiële toezichthouder AFM, sinds 2011, om flitskredieten in Nederland uit te bannen, lijkt te mislukken. Ferratum, het bedrijf achter saldodipje.nl maar ook gewoon ferratum.nl, is uitgeweken naar Engeland en ontwijkt daarmee de Nederlandse regels. De AFM kan niet handhaven omdat volgens Europese regelgeving de Britse regels gelden voor Ferratum. En die zijn veel soepeler dan de Nederlandse regels.
Het aantal klanten van Ferratum is geheim. In 2011 waren er in Nederland, volgens cijfers van de AFM, 89.000 flitskredieten van gemiddeld 200 euro per lening. Er zijn aanwijzingen dat dat aantal in elk geval bij Ferratum niet kleiner is geworden sinds de strengere Nederlandse aanpak.
Flitskredieten zijn kortlopende leningen van bedragen van enkele honderden euro’s waarover de klant woekerrentes betaalt. Die kosten zijn bij Ferratum slim verborgen in een verplichte garantstelling.Argos over snel geld, mensen met schulden en slimme zakenlui. Een onderzoek in samenwerking met De Correspondent.

Italiaanse maffia in Nederland
Hoe staat het met de bestrijding van de Italiaanse maffia in Nederland? Vijf jaar geleden startte een onderzoek naar de activiteiten van de maffia en de Nederlandse aanpak. Spannend leesvoer, maar waarom ligt dat onderzoek al een jaar in een la? Het moet naar de Tweede Kamer maar die heeft het nog steeds niet ontvangen. Hoe komt dat? Wat staat er in dat rapport?

Nienke Hidding, Gidi Pols en Jochem van Staalduine

Rechter maakt handel van flitskredietaanbieder mogelijk

AFM verliest rechtszaak

Hilversum, 16 maart 2018 – Het aanbieden van verboden flitskredieten blijft in Nederland mogelijk. Dit is het gevolg van een recente uitspraak van de rechtbank Rotterdam, die een poging van toezichthouder AFM dwarsboomde om flitskredietaanbieder Ferratum aan banden te leggen.

Argos berichtte in maart vorig jaar al in de uitzending over de moeite die de AFM als financiële waakhond heeft om de praktijken van Ferratum aan te pakken.

De uitspraak is geanonimiseerd maar het gaat vrijwel zeker om het bedrijf Ferratum, Daarover ging ook de Argos-uitzending. Ferratum is na strenge regelgeving door Nederland verhuisd naar Engeland. Daarmee valt het onder de ruimere Engelse regelgeving. Via internet kan het bedrijf gewoon Nederlandse klanten bedienen. In onze uitzending van vorig jaar legden we de kwalijke praktijken bloot waarmee klanten worden opgezadeld met enorme rentepercentages en hoge schulden. In Nederland is dat verboden. In Engeland niet.

De AFM claimde, net als in onze uitzending, dat Ferratum geen internetbedrijf is, omdat de afdeling debiteurenbeheer via de telefoon contact onderhoudt met klanten. Dat telefonische contact zou betekenen dat de Nederlandse kredietregels gelden voor Ferratum. De rechter is het daar niet mee eens. Hij vindt dat Ferratum wel een internetbedrijf is. De belangrijkste reden daarvoor is dat de vitale onderdelen voor het aangaan van een lening (afsluiten, regulier terugbetalen etc.) via internet worden afgehandeld. Een internetbedrijf hoeft in de EU maar in één lidstaat een vergunning te hebben, want anders zou een website voor ieder land een nieuwe vergunning aan moeten vragen. Voor Ferratum betekent de uitspraak dat ze maar aan de regels van één land hoeven te doen, te weten Engeland. De Nederlandse regels - waarvoor ze eerder beboet zijn - mogen ze aan hun laars lappen.

De rechtbank wijst er in haar vonnis op dat de AFM er terecht stelt dat  "de dienstverlening (..) inhoudelijk bezien niet verschilt van de eerdere activiteiten van aanbieders van ‘flitskrediet’ vanuit Nederland. Eveneens terecht wijst de AFM erop dat deze rechtbank en het College van Beroep voor het bedrijfsleven meermalen hebben geoordeeld dat het aanbieden van dergelijke kredieten in strijd was met artikel 2:60, eerste lid, van de Wft (Wet financieel toezicht) en dat een dergelijke overtreding ernstig is, omdat daarmee wordt geprofiteerd van de kwetsbare positie van consumenten van wie mag worden verondersteld dat zij niet op reguliere wijze aan een gunstiger krediet konden komen."

Maar "Gelet op de richtlijn inzake elektronische handel is het in dit geval echter niet aan de AFM, maar aan de buitenlandse toezichthouder om toe te zien op de bescherming van de hierboven bedoelde belangen van (Nederlandse) consumenten."