Dr. Bones niet gescreend bij de Politieacademie

Dr. Bones heeft een lang spoor van leugens achter zich liggen: van internationaal bekroond tennisser en luitenant-kolonel tot meester in de rechten. Maar zijn leugens worden strafbaar als hij zich voor gaat doen als forensisch patholoog. Dat is een beschermd beroep waar je meer dan tien jaar voor moet studeren. Dr. Bones werd desondanks aangenomen bij de Politieacademie. Ook werkte hij samen met het Amerikaanse bedrijf Kenyon. De GGD in Arnhem wilde eveneens met hem aan de slag. In 2019 wordt Peter B. veroordeeld en krijgt hij 21 maanden gevangenisstraf, waarvan zes maanden voorwaardelijk.

Geen van de organisaties die Peter B. hebben aangenomen wil een interview geven, maar uit documenten verkregen via de Wet openbaarheid van bestuur blijkt hoe Peter B. binnen is gekomen. De Politieacademie heeft Peter B. bijvoorbeeld helemaal niet gescreend. Waarom de screening niet is uitgevoerd, weten de werknemers van de Politieacademie zelf ook niet. Dat blijkt uit het interne onderzoek naar Peter B. dat de makers hebben ingezien. De Politieacademie doet, net als de GGD, niet meteen aangifte als men daar vermoedt of weet dat Peter B. een oplichter is. Dat gebeurt pas bijna vijf maanden later. Hierdoor lukt het de man om nog maanden door te werken als zogenaamd forensisch patholoog bij een ander bedrijf.

De podcastmakers hebben de GGD en de Politieacademie verschillende keren om een interview gevraagd, maar telkens werd dit verzoek afgewezen. De GGD schrijft dat de zaak is ‘afgedaan en afgesloten’. Stephan Grimmelikhuijsen herkent deze terughoudendheid bij overheidsorganisaties. Hij doet aan de Universiteit Utrecht onderzoek naar transparantie van overheidsorganisaties: ‘Er is een onterechte angst bij overheidsorganisaties om te praten. Ze zijn bang dat mensen het vertrouwen verliezen in hun organisatie als ze toegeven dat er iets fout is gegaan. Ze willen de controle niet verliezen, en zolang je niks zegt of alleen maar heel strak geregisseerde statements verspreidt, dan gebeurt dat niet.’

Het risico hiervan is dat het vragen oproept, zegt Grimmelikhuijsen, helemaal als een overheidsorganisatie niet goed uitlegt waarom ze niet wil praten. ‘Als publieke organisatie heb je een verantwoordelijkheid om de pers te woord te staan en verantwoording af te leggen. Dat is fundamenteel voor publieke organisaties en één van de fundamenten van onze democratie. Een belangrijk onderdeel daarvan is informatie.’

Uiteindelijk weten podcastmakers Hansje en Michelle toch flink wat informatie te verzamelen. Ze krijgen een dossier vol met relevante gegevens in handen, vinden mensen die willen vertellen over Peter B. en ontrafelen zo uiteindelijk hoe zijn leugens zo uit de hand hebben kunnen lopen.