Vrije Geluiden NPO Radio 4
Theo Loevendie (1)
Als jochie uit een arbeiderswijk zomaar even het deftige klassieke muziek-wereldje binnenwandelen. Componist en musicus Theo Loevendie (87) deed het.
Maar zo makkelijk ging dat allemaal niet. Loevendie groeide op in de jaren dertig en veertig in de Amsterdamse Kinkerbuurt. Hij maakte er de crisis en de hongerwinter mee. Zijn vader dronk, zijn stiefvader schold ‘m verrot. Vertier was er wel, maar naar het chique Concertgebouw gaan was iets voor aanstellers. En muziek was geen eerlijk werk. Toch wilde Theo muziek maken. Hij wilde naar het conservatorium. Maar bij de auditie schrok hij zo van alle nette meisjes met witte jurkjes en strikjes in hun haar dat hij zich snel uit de voeten maakte.
Via de jazz, die hij speelde in een hoerenkast op het Thorbeckeplein in Amsterdam en een kroeg aan de Bosporus in Istanbul, kwam hij jaren later toch op dat conservatorium terecht. Aan de Kinkerbuurt had hij een levenslang autoriteitsprobleem overgehouden. Na het conservatorium ontwikkelde Theo Loevendie zich tot een van de meest veelzijdige, unieke en onconventionele Nederlandse componisten. Hij schreef opera’s, theatermuziek, kamermuziek, balletten en bleef ondertussen monter jazz blazen.
En ineens is hij 87 jaar geworden. Saxofoon spelen mag niet meer van de dokter, vanwege de druk op z’n ogen. Maar piano spelen gaat nog heel best. Uren per dag zit Loevendie nog achter zijn piano te componeren en te pingelen. Als hij niet een band aan het leiden is tenminste. Of les aan het geven. Er moet nog van alles gebeuren. Radiomaker Tom Klaassen (VPRO Vrije Geluiden) praat met Theo Loevendie over muziek, vrijheid, afkomst, bezetenheid en haast.
Voor Jan, Piet en Klaas - Theo Loevendie
door het Nederlands Pianisten Kwartet
cd: Works for two pianos eight hands
Attaca babel 9481
Venus and Adonis, part II - Theo Loevendie
door Nieuw Ensemble
cd: Theo Loevendie
Etcetera KTC1097