Het Spoor Terug
Bis Auf Weiteres 4
Deel 4 van een vierdelige serie over joden die tijdens de Tweede Wereldoorlog verwoede pogingen deden om deportatie naar een vernietigingskamp te voorkomen. Een plaats op een Calmeyer-, Frederiks-, of Weinreb-lijst betekende uitstel van executie tot nader order. Een verhaal over sterren, stempels en ‘Sperren’.
Vraaggesprekken met de voormalige gevangenen Sven Meier, Dorrie Frenkel, Hans Metz en Ralph Prins van het concentratiekamp Theresienstadt, dat een zogenaamd modelkamp was voor geprivilegieerde joden.
Gespreksonderwerpen zijn: de relatief gunstige omstandigheden in het kamp; het vertrek van een aantal gevangenen van Theresienstadt naar Zweden en Zwitserland; de voortdurende angst om toch op transport te worden gesteld naar een vernietigingskamp ondanks de bescherming door een 'Bis auf weiteres-stempel' (tot nader order-stempel); hun ambivalente houding ten aanzien van hun beschermde status en het verblijf in het kamp; de desinteresse van de Nederlandse overheid voor het lot van de Nederlandse gevangen van Theresienstadt na de bevrijding in mei 1945. Verder met vraaggesprekken met Samuel Arbeid, die dankzij zijn 'Bis auf Weiteres-stempel' vanuit Auschwitz werd overgeplaatst naar een fabriek, en met schrijver Herman Cohen, de zoon van voorzitter David Cohen van de Joodse Raad, over onder meer de overtuiging van zijn vader dat hij zich als voorzitter van de Joodse Raad niet schuldig had gemaakt aan collaboratie.
Hans Olink en Toon Möller.
Uitgebreidere documentatie aanwezig in VPRO archief
00:31:35