De Avonden
o.a. Literatuur over crises, Cinematic Rotterdam, Anna Metz
Na negen uur: Onlangs werden de 27 genomineerden voor de Amsterdamse Architectuurprijs 2012 bekendgemaakt: een prijs voor architect en opdrachtgever. Maar welke bestaande gebouwen in de stad hebben de architecten zelf eigenlijk het meest geraakt? Wat zien zij erin dat wij niet zien? Hans van Lissum ging met vijf genomineerde architecten op trektocht door Amsterdam, langs plekken die hun visie op de architectuur -op wat voor manier dan ook- voorgoed hebben veranderd. Liesbeth van der Pol, van Dok Architecten, kiest voor het Blauwe Theehuis in het Vondelpark. Daarna: Ester Naomi Perquin belt een kort prozafragment door. Om half tien: Een fikse crisis is een goudmijn voor de literatuur. Wat kunnen we leren van de romans uit de grootste depressie van de vorige eeuw? Welke boeken helpen ons de crisis te doorstaan? Maarten Westerveen spreekt met Hans Bak, professor Amerikaanse Literatuur aan de Radboud Universiteit in Nijmegen, over Amerikaanse literatuur uit de moeder aller crises, de jaren dertig. Hoe relevant zijn schrijvers als Steinbeck en Dos Passos in deze barre tijden? Na tienen: Herm Pol bespreekt 'Dit zou in de tegenwoordige tijd geschreven moeten worden', de nieuwe roman van de Deense schrijfster Helle Helle. Daarna: In films zijn steden niet zelden meer dan alleen een achtergrond. Ze vormen vaak de structuur van het verhaal, dicteren de toon en spelen vaak een wezenlijke rol. Rotterdam vormt met zijn klare lijnen, harde hoeken en scherpe skyline een dankbaar palet voor filmmakers. Filmwetenschapper Floris Paalman heeft negen jaar aan zijn uitputtende naslagwerk 'Cinematic Rotterdam' gewerkt. Maarten Westerveen sprak met Paalman over hoe Rotterdam door middel van film zijn hart terug wist te vinden. Om half elf: Grafica Anna Metz (1939) maakt etsen van dingen die ze ziet en mooi vindt. Dat zien en mooi vinden gaat vanzelf, het etsen gaat langzaam en onorthodox. Metz laat stukjes textiel inbijten in de etsplaat, drukt stukjes papier mee in de ets, maakt gaatjes in de plaat zodat er bultjes ontstaan in de afdruk, 'stempelt' etsen bij elkaar door dezelfde plaat een paar keer verschoven op hetzelfde papier af te drukken. En toch ontstaat er telkens een solide, leesbare prent, die van grote beheersing getuigt. Gijsbert van der Wal gaat bij Anna Metz op atelierbezoek om te zien hoe ze hem dat flikt.