Helaas was de uitzending met Nelleke Noordervliet slechts 10 dagen on demand beschikbaar en is het niet meer mogelijk om de uitzending te zien. Dit in verband met de rechten van de fragmenten.
Nelleke Noordervliet (Rotterdam 1945) schrijft romans en publiceert verhalen, essays, lezingen en columns in weekbladen en tijdschriften.
zomergasten uitzending met nelleke noordervliet niet meer beschikbaar
bionelleke
Nelleke Noordervliet studeerde Nederlands en was onder meer redactrice bij een uitgeverij, lerares Nederlands en politica (voor de pvda in Monster) voor zij in 1987 debuteerde met Tine, een roman over de vrouw van Multatuli. Daarna schreef ze vele romans, novellen, verhalen, essays, toneel en columns. In haar werk toont zij een grote interesse voor het verleden.
‘Wij hadden vroeger thuis geen boeken, maar ik heb als kind ooit Heidi gekregen. Daar was ik erg op gesteld. Toen de watersnood kwam zei de juf op school: jullie moeten allemaal een speeltje meenemen voor de kinderen van de watersnoodramp. Een speeltje dat je dierbaar is. En ik was zo stom om Heidi mee naar school te nemen. Later heeft iemand die vernam van mijn “verdriet” mij het boek gelukkig weer opgestuurd.’ (Trouw, 26/2/2011)
‘ik hoop niet dat ik ooit trots ga worden op mijn leeftijd. gruwelijk is de bevende bejaarde die uitroept “raai-eens hoe oud ik ben? pas 88!” leeftijd is geen verdienste, een verjaardag geen reden tot feest.’
in MightySociety7
‘Haar mooiste boek is volgens mij Snijpunt, dat tegelijkertijd ook haar meest onderschatte roman is. Criticasters vielen over haar heen omdat ze (in de eerste hoofdstukken) te gewild zou hebben aangeschurkt tegen modieuze thema’s als geweld in de klas; wat ze misten was een geweldig op-zoek-naar-een-schrijverboek in de traditie van Roberto Bolano. Joost de Vries zou een paar jaar later met een zeer verwant boek (Clausewitz) veel meer sympathie oogsten. Omdat hij jong was, nieuw, een man?’
Pieter Steinz, directeur Nederlands Letterenfonds en voormalig chef boeken NRC Handelsblad
Nelleke Noordervliet houdt van voetbal en spreekt desgewenst plat Rotterdams. Ze is tegen de afbraak van de Kuip, waar ze als dertienjarig meisje op vrijdag 4 oktober 1959 zag hoe het Nederlands elftal de Rode Duivels met 9-1 vermorzelde. Deze wedstrijd ging de boeken in als ‘de Feyemoord’.
‘Hoewel gemaakt met andere middelen, is zo’n avond Zomergasten eigenlijk hetzelfde als een boek schrijven: je ontwikkelt eerst je thema’s, dan bedenk je scènes erbij, je moet iets voorbereiden, maar tijdens het maken moet je dat weer loslaten. Anders wordt het een invuloefening. Ik denk dat schrijvers zeer geschikt zijn voor een programma als Zomergasten, omdat ze gewend zijn om na te denken over de wereld, de liefde, het leven, en om dat ook uit te dragen. Niet alleen in boeken, maar ook in lezingen en interviews. Wat dat betreft is het schrijversvak wel veranderd: het is nu meer een uitvoerende kunst. Ik vind overigens niet dat mijn autobiografie voorop moet staan op zo’n avond. Wel mijn manier van kijken naar de wereld.’
Nelleke Noordervliet in NRC Handelsblad, 2/7/2013
Nelleke Noordervliet begeleidde verschillende aspirant-schrijfsters, onder wie Aliefka Bijlsma:
‘Nelleke is mijn mentor. Ze heeft me vanaf het begin enorm geholpen. Met de technische kneepjes, maar ook door me te leren hoe je omgaat met het schrijverschap. Toen ik bij mijn tweede roman na 50.000 woorden volledig vastliep, heeft ze alles gelezen. Daarna zei ze dat ik te slim wilde zijn, te graag intelligente dingen wilde zeggen. Haal het dichterbij, was haar advies. Inmiddels heb ik al haar werk gelezen, maar daar wil ze het nooit over hebben, want ze is heel bescheiden. Ik vind dat ze de P.C. Hooft-prijs zou moeten krijgen.’
‘Om de onuitgesproken bestempeling van vrouwenliteratuur tegen te gaan, heeft Nelleke tweemaal een mannelijke hoofdpersoon voor haar boek gekozen: in Uit het paradijs David Berk en in Vrij Man Menno Molenaar.’
Tilly Hermans, uitgever van Nelleke Noordervliet bij Atlas/Contact
‘was de natuur maar voor tevredenen en legen. die zitten net als ik deze zomer in de franse alpen met een boek buiten, de blik af en toe gericht op de roerloze bergtoppen aan de overkant. zij daar. ik in mijn stoel. domweg gelukkig in gemillon.’
uit column in Vroege vogels
film en fragmenten
Keuzefilm is de politieke thriller Z (1969) Costa-Gravas.
Fragmenten komen onder meer uit de documentaire Hold Me Tight, Let Me Go (thema: opvoeding), iets van Rob Touber (veelbelovend regisseur die jong overleed, tevens zwager van Nelleke) en Les Atrides van Le Théâtre Du Soleil (thema: de Griekse tragedies).