De herbeleving van de oorlog door de tank
Lebanon
Regisseur Samuel Maoz stelde alles in het werk om de ervaring van de oorlog vanuit het beperkende perspectief dat een tank biedt over te brengen: de geuren, de smaak, de emotie.
Zo sloot hij een acteur op in een hete container, om hem te laten ervaren hoe het is om opgesloten te zijn in een hete tank. Acteur Yoav Donat (Shmulik) over het heftige leven op de set:
“Shmuel [Samuel Moaz, red.] spoke directly to me as the shots were being filmed, shouting out the horrible thoughts that were supposed to be going through my head: - It’s my fault that a paratrooper was killed! What will they tell his mother? That I made a mistake? That I got confused? I’m worthless! I’m a coward! A murderer. - He thrust me into an extreme situation and continued relentlessly. At the end of scenes like these, many people on the set were in tears. Everyone knew that it was actually Shmuel shouting at himself.”
(Uit Press Kitt Lebanon)
Lebanon (2009) won vele prijzen waaronder een Golden Lion op het Venice Film Festival. Een andere film over de Libanese oorlog: 'Beaufort'.
Net als Shmulik schoot regisseur Maoz in de oorlog op gastanks
De Libanese oorlog
Op 6 juni 1982 valt Israël Zuid-Libanon binnen om een einde te maken aan de Russische Katoesja-raketten die vanuit de PLO-bases (Palestine Liberation Organization, red.) naar Noordelijke Israëlitische steden worden geschoten. Op 9 juni komt het Israëlitische leger in aanraking met Syrië, op dat moment ook aanwezig in Libanon.
Israël slaagt erin de PLO en Syrië uit Beiroet te verdrijven. Na een bloedbad, aangericht door Israëlische bondgenoot de Falangisten, moet Israël zich onder zware druk van de V.S. terugtrekken uit Beiroet. De andere posten worden echter behouden tot 1985. Pas in 2000 heeft Israël ook de kleine veiligheidszone in Libanon opgegeven.De Eerste Libanon-oorlog heeft de positie van Israël internationaal verslechterd.
Waargebeurd
Regisseur Samuel Maoz (Tel Aviv, 1962) heeft zelf in de Libanese oorlog gevochten als onderdeel van de tank crew: “We schoten op tonnen vol met benzine, die explodeerde alsof het vuurwerk was. Het voelde als een pretpark voor volwassenen. Mensen dachten dat het stoer was.”
Over zijn terugkomst zegt Maoz: "Toen ik terugkwam, omhelsde mijn moeder me, huilend en haar dankbaarheid uitend aan mijn overleden vader, aan God en alle mensen die op me hadden gepast en me veilig hadden thuis gebracht. Toentertijd realiseerde ze niet, dat ik niet veilig was thuis gekomen. In feite was ik helemaal niet thuis gekomen. Ze had geen idee dat haar zoon was doodgegaan in Libanon en dat ze nu een lege huls omhelsde.
Het kostte de regisseur grote moeite om het script voor Lebanon te schrijven, omdat de herinneringen aan de oorlog steeds omhoog kwamen.
(Lees meer in de press kit van Lebanon).