BeFreier und BeFreite: Een verborgen geschiedenis
In samenwerking met historicus Barbara Johr onderzocht Helke Sander de geschiedenis van de vrouwen die na de bevrijding in mei 1945 in Berlijn verkracht zijn door Sovjet-soldaten. Sander en Johr ontvingen vaak afkeur en onbegrip voor hun onderzoek. Helke Sander interviewde de vrouwen zelf, maar liet ook Duitse en Sovjet-soldaten aan het woord die toegeven vrouwen in de oorlog verkracht te hebben.
Het eerste deel van de documentaire laat de vrouwen aan het woord en zoekt naar de redenen voor de gruwelijkheden. Het tweede deel van de documentaire bespreekt de gevolgen van de verkrachtingen voor de vrouwen en de kinderen.
Veel vrouwen hielden hun verhaal uit schaamte verborgen. Vaak konden ze nergens met hun verhaal terecht. Ouders verborgen hun dochters of verkleedden ze als oude vrouw, maar dit haalde weinig uit. Sommige vrouwen praatten in deze documentaire voor het eerst sinds 46 jaar over de gebeurtenissen.
Er is een gelijknamig boek uitgekomen met de interviews en ander materiaal uit de film.
Helke Sander
Helke Sander (1937), regisseur, auteur en feminist, zei ooit dat ze de ontwikkeling van de vrouwenbeweging op z’n minst zo belangrijk vindt als de ontdekking dat de aarde rond is. Meer over haar feminisme vertelt ze in een interview met Christine Sommer-Guist.
Ze deed de toneelschool in Duitsland en vertrok daarna naar Finland waar ze in de theater- en televisiewereld werkte. In 1965 keerde ze terug naar Duitsland en volgde daar de film- en televisieacademie in Berlijn. Ze was actief in de linkse studentenbeweging en de vrouwenbeweging. Ze is een van de oprichters van het feministische blad Frauen und Film.
Meer over deze geschiedenis
Anonyma – Eine Frau in Berlin vertelt het verhaal van een vrouw in Berlijn (Nina Hoss) die zich probeert te beschermen door zich over te geven aan de officier van de Sovjet soldaten. De film is gebaseerd op het gelijknamige (dag-)boek van een vrouw uit Berlijn in de periode april tot en met juni 1945.
De oorlog strijkt alles goed is het dagboek van Leonid Rabitsjev, ex-officier van het Russische leger, waarin hij de gruwelen heeft opgetekend. Hij zegt dat het boek zijn biecht is en dat de moraal in die tijd misschien wel geheel ontbrak. Van zijn schuldgevoel is hij echter niet bevrijd.