Voordat André Hazes (1951-2004) ontdekt werd door Willy Alberti en in 1976 met ‘Eenzame Kerst’ doorbrak als zanger, werkte hij als o.a. barman, dj, fietsenmaker, marktkoopman en schoorsteenveger. Hazes was een groot liefhebber van Portugese fado’s en had Amerikaanse idolen als B.B. King, Muddy Waters en Dean Martin.
De laatste jaren van zijn leven woonde Hazes in Vinkeveen. In 2002 was hij korte tijd lid van de gemeenteraad van De Ronde Venen, waar Vinkeveen onder valt, voor de partij Ronde Venen Belang. Op de vraag waarom hij de politiek in ging, antwoordde Hazes: 'De mensen geven zoveel om mij en ik geef zoveel om de mensen. Ik wil iets voor ze terugdoen’. Hetzelfde jaar stapte hij op, omdat hij zijn zangcarrière niet kon combineren met zijn politieke werk.
Twee jaar later overleed Hazes op 53-jarige leeftijd. Zijn fans namen afscheid in een tot de nok toe gevulde Amsterdam Arena, waar een keur aan Nederlandse artiesten een eerbetoon bracht aan de overleden volkszanger. Een jaar later werd een deel van de as in vuurpijlen in de lucht geschoten bij Hoek van Holland. Beide evenementen waren live te volgen op televisie.
Hazes draagt hier zijn nummer 'Zij gelooft in mij' op aan Ellen. Hij was met haar getrouwd van 1981 tot 1990. Een jaar later trouwde hij met Rachel van Galen, met wie hij getrouwd bleef tot zijn dood in 2004. Ellen Wolf overleed in 2005.
In een interview met NRC Handelsblad sprak documentairemaker John Appel over Zij Gelooft in Mij (1999): ‘Toen ik André voor het eerst over het plan sprak, noemde hij In bed met Madonna als voorbeeld', herinnert regisseur John Appel zich. 'Toen dacht ik: daar kan ik wat mee, want hoewel Madonna die film in hoge mate zelf heeft geregisseerd, blijft het toch een documentaire. Geruime tijd heeft André nog gedacht dat we een film maakten over zijn leven, waarin hijzelf de rol van André Hazes speelde' (18-11-1999).
Pop in het Concertgebouw
Het Concergebouw lijkt misschien een opmerkelijke locatie voor een popconcert, maar in de jaren '60 en '70 was het heel gebruikelijk dat er bands optraden in het Concertgebouw. Onder andere The Doors (1968), Pink Floyd (1969), Aretha Franklin (1968) en Roxy Music (1973) traden er op. Door het gebrek aan echte popzalen in de hoofdstad – Paradiso en Melkweg bestonden nog niet, of waren te klein - waren de bands genoodzaakt uit te wijken naar het Concertgebouw. De komst van deze zalen liep samen met een terugloop in het aantal pop- en rockconcerten in het Concertgebouw.
Hazes-fans: moeder en dochter vertellen over hun herinneringen aan dit concert.
In dit filmpje is te zien (vanaf 2 min. 50) hoe de toen 9-jarige Nathalie het podium op ging om André Hazes een bloemetje aan te bieden: ‘Ze zat met het bloemetje in de zaal, een paar rijen van het podium af, en ik zei steeds: ‘Doe het nu, doe het nu!’, vertelt Irene Bos, Nathalie’s moeder ons. 'Het was best wel eng, maar ze vond het geweldig. Hij lachte er ook zo leuk bij.'
Ook Nathalie zelf, inmiddels 39, kan het zich nog goed herinneren: ‘Ik vond het heel leuk dat ik met mijn ouders mee mocht. We hadden dat bloemetje mee, en toen we van tevoren in de hal stonden te wachten was ik al zenuwachtig, en liet ik de bloemen op de grond vallen. Toen ik mezelf weer terugzag in het YouTube filmpje werd ik een beetje emotioneel, het was een bijzondere ervaring.’
Moeder Irene heeft de videoband met de concertregistratie vorig jaar over laten zetten op DVD als huwelijkscadeau voor Nathalie. Ook Irene heeft goede herinneringen aan het concert: ‘Mijn toenmalige echtgenoot en ik waren als geboren en getogen Amsterdammers helemaal weg van André Hazes. We dachten eerst dat het Concertgebouw misschien te statisch zou zijn, maar na een half uur stond iedereen al op de stoelen. Het leefde helemaal, je stond en je deed mee, je stond te zwaaien.
Het was een prachtige ambiance, ik kan me herinneren dat we ervan onder de indruk waren. Ik weet ook nog dat er veel onderwereldfiguren in de zaal zaten, leren jassen met van die leuke applicaties. Die zei André dan tussendoor gedag.’
Nathalie en Irene kunnen nog altijd alles meezingen: ‘André Hazes blijft gewoon leuk. Als je ergens zit hoef je het maar te horen en je gaat al heen en weer. Gewoon super.'