Robbert Dijkgraaf, 45, studeerde natuurkunde in Utrecht en rondde die studie in 1986 cum laude af. In 1989 promoveerde hij, eveneens cum laude, bij Nobelprijswinnaar Gerard ’t Hooft.
Dijkgraaf maakte nog een uitstapje van twee jaar naar de Rietveld Academie om te schilderen, omdat hij zich in Utrecht verveelde. Datzelfde gebeurde uiteindelijk ook op de kunstacademie en Dijkgraaf keerde weer terug naar de wetenschap.
In 1989 vertrok hij naar Princeton, waar hij in het Mekka van de snaartheorie terechtkwam. Hij werkte er met veel plezier en raakte enorm onder de indruk van het Amerikaanse wetenschappelijke klimaat.
In 1992 werd hij benoemd tot hoogleraar aan de Universiteit van Amsterdam. Hij mocht er zijn eigen groep wetenschappers samenstellen. De groep snaartheoretici geldt intussen als de beste van Europa. Dijkgraaf zelf heeft een grote internationale reputatie en zit bij de absolute wereldtop.
Hij kreeg in 2003 de hoogste wetenschappelijke onderscheiding in Nederland, de Spinozapremie. Een deel van het geld gebruikte hij voor een exacte wetenschap-project voor kinderen en de daarbij horende website www.proefjes.nl.
Dijkgraaf ziet het als een grote uitdaging de kloof tussen de natuurwetenschap en kunst en cultuur te overbruggen. Ook wil hij meer jongeren warm krijgen voor de bètawetenschap. Hij geeft veel publieke lezingen en openbare colleges en doet optredens voor radio en televisie. Hij is als vaste columnist verbonden aan NRC Handelsblad en is medewerker van De Groene Amsterdammer en de Academische Boekengids.
(Foto: Henk Wildschut)