Die erkenning is niet vanzelfsprekend voor Khader. Zijn jeugdherinneringen liggen deels in Vlaardingen, en deels in Palestina. Als kind was hij al heel creatief, maar op school ging het niet goed: hij was druk, rebels en snel afgeleid. Een leraar waarschuwde zijn moeder: ‘Je zoon gaat niet veel bereiken door z’n gedrag.' Deze vermaning ontmoedigde Sakir niet. Integendeel. Als geboren autodidact dook hij in de boeken en leerde hij zichzelf alles wat hij kon over zijn fascinaties: fotografie en film. In Zomergasten wil hij laten zien hoe je zelf iets van je leven maakt, tegen de stroom in. En wat zijn Palestijnse familie voor hem betekent.
Voor de jonge Sakir was Palestina een magisch Disneyland. Hij ging er iedere zomer heen. Hij sliep met zijn neefjes op matrassen op de grond, en na het buitenspelen peuterde zijn oma liefdevol de stekels van de cactusvijgen uit zijn handen. Maar er was ook aan andere, duistere kant: van checkpoints, nachtelijke invallen, helikopters en gevechtsvliegtuigen. Sakir vond het vooral spannend en was zich niet bewust van het constante gevaar. Tot het moment in 2002 dat Israëlische soldaten zijn neefje Kosay in koelen bloede doodschoten.
'Nergens in de wereld bestaat er zoiets als Zomergasten. Drie uur live praten met een gast op tv is uniek, en daarom is het ook een van de spannendste dingen die je kunt doen met je kleren aan. En dan met zo’n hypergetalenteerde, jonge gast. Selfmade, vers aangenomen bij het wereldvermaarde Magnum-agentschap.'