- West Side Story, 1961
- Srebenica dossier, 2002
- De schoonheid en de troost: Karel Appel, 2000
- Fanny en Alexander, 1962
- C'è ancora domani, 2023
- Bloedbad van Rawagedeh, 1995
- Krigen, 2015
- Bram Fischer, 2017
- Bridges of Madison County, 1995
- Good Luck to You, Leo Grande, 2022
- Internationaal gerechtshof Gaza, 2024
- Barbie, 2023
Liesbeth Zegveld (Ridderkerk, 1970) is op 18 augustus de vijfde Zomergast. Zegveld is bekend van de grote en langlopende rechtszaken die zij voert namens oorlogsslachtoffers, vaak tegen de Nederlandse staat. Ze stond als mensenrechtenadvocaat nabestaanden bij van de slachtoffers van Srebrenica, overlevenden van luchtbombardementen in Irak en nabestaanden van massa-executies in Indonesië. Ze is tevens hoogleraar Oorlogsrechtsherstel aan de Universiteit van Amsterdam. Margriet van der Linden interviewt Liesbeth Zegveld over haar ideale televisieavond.
de fragmenten van Liesbeth Zegveld
Zegveld was daarnaast de advocaat van de weduwen van Rawagede, een dorp op West-Java waar Nederlandse militairen in 1947 meer dan 400 mannen vermoordden. Ook stelde ze met Holocaustoverlevende Salo Muller de Nederlandse Spoorwegen aansprakelijk wegens het vervoer van Joden, Roma en Sinti naar Westerbork. Al die zaken won ze. Afgelopen jaar pleitte Zegveld namens Oxfam Novib, PAX en The Rights Forum voor een verbod op de uit- en doorvoer van F35-onderdelen naar Israël wegens de inzet van de gevechtsvliegtuigen bij misdrijven in Gaza. Het gerechtshof in Den Haag gaf haar daarin gelijk. De Staat is tegen deze uitspraak bij de Hoge Raad in cassatie gegaan.
‘Ik ben benieuwd waar zij de brandstof voor haar gedrevenheid vandaan haalt. Voor het doorzettingsvermogen dat nodig is als je je zoals zij jarenlang aan een zaak wijdt. Ook ben ik benieuwd hoe het recht nog van betekenis kan zijn voor (oorlogs)daden die zich vaak jaren eerder hebben afgespeeld. Hoe verhoudt "de kennis van nu" zich tot het (ge-)weten van destijds? En wat heeft Liesbeth Zegveld daarover geleerd in al haar zaken?’
©
Reinier van Brummelen / VPRO
Liesbeth Zegveld groeit op in Dirksland op Goeree-Overflakkee. Na de middelbare school studeert ze rechten in Utrecht. Ze promoveert cum laude aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam en ontvangt in 2000 ook de Max van der Stoel-Mensenrechtenprijs voor haar proefschrift. In dat jaar begint ze als advocaat bij Böhler Advocaten, waar ze in 2005 partner wordt. Inmiddels heet dit kantoor Prakken d’Oliveira Human Rights Lawyers, naar de twee grondleggers. Van 2006 tot 2013 is Zegveld tevens hoogleraar Internationaal humanitair recht aan de Universiteit Leiden. In 2013 wordt ze benoemd tot hoogleraar oorlogsrechtsherstel aan de Universiteit van Amsterdam. In 2011 krijgt ze de Clara Meijer-Wichmann Penning als erkenning voor haar inzet voor de verdediging van de rechten van de mens, en in 2014 ontvangt zij de Amsterdamse dekenprijs. In 2016 wordt ze door collega’s tot Meest gewaardeerde advocaat gekozen.
In 2022 verscheen van Liesbeth Zegveld het boek Ik wil de waarheid! Waarom ik de Molukse treinkaping voor de rechter bracht.
‘Mijn avond gaat over oorlog, recht, vrouwen en liefde. Hoe deze thema’s elkaar raken en hoe ze samenkomen in mij. In mijn behoefte aan strijd, passie en rechtvaardigheid. Dat hoop ik deze avond te onderzoeken.’
over Margriet van der Linden
Journalist Margriet van der Linden (Nieuw-Lekkerland, 1970) presenteerde VPRO Zomergasteneerder in 2009. Ze werkte onder meer als Amerika-correspondent voor SBS6 en Twee Vandaag(1998-2001) en als hoofdredacteur van maandblad Opzij (2008-2013). Ze was in 2014 Vrouwenvertegenwoordiger bij de VN. In 2015 verscheen haar roman De liefde niet. Van 2018 tot 2022 presenteerde ze haar eigen talkshow M op NPO 1. Begin dit jaar was haar documentaireserie State of Hate (2024) te zien, daarin onderzocht ze hate crimes in de VS. Eerder al maakte ze onder meer de documentaireseries How To Be Gay (2018) en How To Be Young (2021).