De manier waarop de mens zich verplaatst zal in de toekomst drastisch veranderen. Het duurt niet lang meer voordat de zelfrijdende auto de weg opgaat. Komen deze autonome voertuigen straks ook de stad in? Welke morele dilemma’s vloeien voort uit deze radicale transitie?

Al jaren wordt over de komst van autonoom rijdende, en zelfs vliegende, auto’s gefantaseerd. Deze zelfrijdende voertuigen zouden de mobiliteit in de stad volledig op de schop gooien. Als we de industrie moeten geloven staan we aan de vooravond van een revolutie en blijft het niet bij die fictie.

Straks bezitten mensen geen auto’s meer, maar delen ze. De zelfrijdende auto is een robot met vier wielen, die zich steeds autonomer verplaatst en permanent communiceert via 5G-netwerken. Net als de mobiele telefoon: op afstand te volgen én manipuleren…

Maar als binnenkort onze auto’s via het netwerk constant in de gaten worden gehouden: van wie zijn die data dan? Van Google’s zelfrijdende-autobedrijf Waymo? Van Uber? Amazon? Of komen de gegevens terecht bij Chinese bedrijven die momenteel mondiaal investeren in 5G netwerken, en mogelijk over tien jaar de wereld overspoelen met goedkope zelfrijdende auto’s?

Moeten we de autonome auto eigenlijk wel willen in de stad? Is het überhaupt haalbaar een honderd procent veilig vervoersmiddel te ontwikkelen? Immers, de mens blijft impulsief en daarmee ondoorgrondelijk voor deze rijdende robots. Dilemma’s genoeg, maar de auto-industrie is er klaar voor en is overtuigd: die rijdende robot er gaat komen.