De migrant wordt vaak neergezet als de veroorzaker van problemen. Hoge kosten voor uitkeringen, woningnood, criminaliteit. Migranten zouden er onevenredig veel aan bijdragen. Ook in de gemeente Soest is ongemak met migratie merkbaar. Soesterberg heeft de buik vol van de opvang in het naburige Kamp van Zeist. Aan de Insingerstraat zijn de ‘flats van Metz’, noodwoningen voor opvang, niet welkom. Omwonenden van hotel Het Witte Huis zijn onaangenaam verrast door het tijdelijke gebruik van het hotel als opvanglocatie.

Verliezen we met deze populaire nadruk op het ongerief met migranten niet het zicht op de grootste groep onder hen? Zonder migranten worden pakketjes niet bezorgd, worden patiënten in het ziekenhuis niet verzorgd, wordt de groente niet van het land gehaald. Het zal moeilijk zijn in de supermarkt een (voedsel)product te vinden dat niet door de handen van migranten daar terecht is gekomen. De vele migranten die werken zijn ook ooit een mensonwaardig bestaan ontvlucht.

In dat licht is het wel erg eenzijdig om mensen die in staat zijn te migreren en zich na migratie (vaak in illegaliteit) weten te handhaven weg te zetten als gelukszoekers die voor problemen zorgen. Met een tijdige opleiding bieden ze in een samenleving met arbeidstekorten op vele plekken misschien wel juist een oplossing, als echte gelukszaaiers.

Hoeveel talent laten we verloren gaan als we migratie alleen als probleem benaderen? De geschiedenis wijst keer op keer uit dat de fundamenten voor creativiteit, welvaart en welzijn gevoed worden door migratie. Migranten brengen nieuwe vaardigheden mee en doen het werk dat de lokale bevolking niet wil doen. Geen samenleving is gezond als deze het vreemde afwijst en niet om kan gaan met het nieuwe, hoe zit dat in Soest?