Ach, Nederland! Wie houdt er nou niet van Nederland. Dat gave rivierenlandje in het hart van Europa. Een rijk land ook. Waar we goed voor elkaar zorgen, toch? De realiteit is dat we steeds verder wegzakken. En niet alleen de bodem die de zee inzakt. Zelfs op gebieden waar we onszelf altijd op de borst kloppen, worden we langs alle kanten ingehaald. Van gelijkheid tussen man en vrouw tot waterbeheer en van bestaanszekerheid tot sociale woningbouw. Natuurlijk is doemdenken over Nederland van alle tijden. Van no future tot de puinhopen van paars. Dus dit wordt niet het zoveelste couplet in een klaagzang over de teloorgang van Nederland. Maar dit wordt wel een kattebelletje voor onszelf: zien dat het elders kan, doet hopen dat dingen ook bij ons beter kunnen.