Overal in Nederland zijn  bedrijven en organisaties bezig zichzelf opnieuw uit te vinden. Ze laten zich inspireren door bijvoorbeeld  Ricardo Semler, werken zonder managers en laten medewerkers meedenken over de strategische koers. Maar is dit model alleen voorbehouden aan hoogopgeleide werknemers en jonge start-ups? Is het een hype of is de manier waarop we ons organiseren echt aan het veranderen?

Op veel plaatsen lijken management, stroperige besluitvorming, protocollen en overhead de werkzaamheden eerder te belemmeren dan te stimuleren. Er wordt van reorganisatie naar reorganisatie gewerkt maar verandert er ook echt iets? Ondertussen voelen veel medewerkers zich onvoldoende uitgedaagd of betrokken bij de doelen van de organisatie, stijgt het ziekteverzuim en komen veranderingen niet van de grond. En de rol van managers ligt onder vuur, zijn zij eigenlijk nog wel nodig? Gaat dat wel goed? En wat levert het op?

Tegenlicht onderzocht dit begin 2015 in de uitzending ‘Het einde van de manager’. Hierin werden onder andere Bouwbedrijf Kesselaar & Zn., het Belgische ministerie van Sociale Zaken en de nationale politie geportretteerd. Intussen zijn in vrijwel iedere sector voorbeelden te vinden van organisaties die ‘de piramide omdraaien’, zich democratisch organiseren of werken zonder management.