Peter-Paul Verbeek (1970) is techniekfilosoof aan de Universiteit Twente. In 2000 behaalde hij zijn doctoraal-diploma dat ging over de relatie tussen moraliteit en technologie. Verbeek is van mening dat technologie niet moet worden gezien als alleen een instrument voor de mens, maar dat het vaak onverwachte effecten kan hebben op het gedrag van mensen en de manier waarop zij de wereld zien en beleven.
Peter-Paul Verbeek is techniekfilosoof en medeoprichter van DesignLab. Hij wil af van het strikte onderscheid tussen mens en techniek.
Meer artikelen bij de aflevering
Mediatie-theorie
Verbeeks mediatie-theorie stelt dat mens en technologie onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. Zo veranderde bijvoorbeeld de echoscopie-techniek de manier waarop wij tegen een foetus aankijken. Door deze techniek is de foetus niet langer iets wat onbesproken blijft. Aangeboren afwijkingen zijn nu te zien, waardoor dat mogelijk reden voor abortus kan zijn. Zo verandert de foetus in een patiënt waarvoor gezorgd kan worden. Ook drones kunnen soortgelijke onverwachte effecten hebben. Volgens Verbeek verandert technologie de relatie tussen mens en realiteit.
Er zijn zoveel manieren waarop techniek vormgeeft aan de mens dat je eigenlijk de mens niet kunt snappen zonder techniek. We zijn altijd al een soort cyborg geweest.
DesignLab
Peter-Paul Verbeek is mede-oprichter en co-directeur van het DesignLab op de Universiteit Twente. Dit onderzoekscentrum brengt ontwerpen en de maatschappij samen. Er wordt op deze plek gesproken over de interactie van technologie en maatschappij en hoe ontwerpers hun creaties kunnen aanpassen en toepassen op bepaalde sociale en maatschappelijke problemen. In samenwerking met overheden en bedrijven worden projecten uitgevoerd om technologie een sociaal karakter te geven.
Publicaties, prijzen en beurzen
Peter-Paul Verbeek publiceerde drie boeken in het Nederlands. De Daadkracht der Dingen (2000), De Grens van de Mens (2011) en Op de vleugels van Icarus in 2014. Alle boeken gaan over de relatie tussen mens en techniek en de invloed op elkaar. Verbeek publiceerde daarnaast nog twee Engelstalige boeken.
In 2012 ontving Verbeek de Prof. Borghgraef prijs voor biomedische ethiek. Deze prijs wordt elke drie jaar uitgereikt aan een individu die een belangrijke bijdrage levert aan de biomedische ethiek. In 2004 ontving Verbeek een Veni subsidie van De Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek (NWO) om moraliteit en technologie te bestuderen. Vier jaar later ontving hij de Vidi-beurs en in 2014 een Vici-beurs om zijn eigen onderzoek naar de relatie tussen mens en techniek verder uit te bouwen.