Toen hij halverwege de jaren zestig filosofie ging studeren had de stadstaat Singapore zich net ontworsteld van Maleisië en stond het Singapore zoals wij dat heden ten dage kennen nog in haar kinderschoenen. Na zijn afstuderen in 1971 trad hij direct in dienst van het departement Buitenlandse Zaken van de Singaporese overheid. Hier beoefende hij diverse diplomatenfuncties waarin hij gestationeerd was in onder andere Cambodja en de Verenigde Staten. In de periode dat Mahbubani in de Verenigde Staten zat was hij twee jaar actief als ambassadeur van Singapore voor de Verenigde Naties, waarbij hij ook een korte tijd de VN-veiligheidsraad voorzat.
Tegenwoordig is Kishore Mahbubani decaan van, en professor aan, de recent opgerichte Lee Kuan Yew School of Public Policy in Singapore. Daarnaast geeft hij over de gehele wereld met grote regelmaat lezingen – zoals recent de globaliseringlezing in Amsterdam op 3 november 2008 – en is hij een bekend en gerespecteerd publicist op het gebied van internationale politiek. In het westen is hij in eerste instantie vooral bekend geworden vanwege zijn kritiek op Fukuyama’s ‘The End of History’.
Naar aanleiding hiervan schreef hij het provocerende werk ‘Can Asians Think?’. Zijn meest recente werk ‘The New Asian Hemisphere’ gaat over de opkomst van de nieuwe Aziatische grootmachten als India en China, en werd uitvoerig behandeld in de Tegenlicht uitzending ‘De eeuw van Azië’ van 1 september 2008. Ook dit boek van Mahbubani deed in de Westerse wereld de nodige stof opwaaien, getuige onder andere de recensie die het kreeg in The Economist.
Door: Mitsuko Teiwes