In zijn boek ‘The Geopolitics of Emotion’ gaat Dominique Moïsi in op de drie heersende culturen die het wereldpodium in zijn ogen op dit moment beheersen: The Culture of Hope, The Culture of Humiliation en The Culture of Fear.
Hierin wordt de eerste belichaamd door het Aziatische continent, de tweede door het Arabische en de laatste door het Westen. Moïsi betoogt in zijn boek dat de emoties die in de verschillende culturen leven, ontegenzeggenlijk leiden tot een krampachtige politiek van zelfbehoud en niet-willen-verliezen. Vanuit deze drie uiteenlopende culturen eindigt Moïsi zijn relaas op onheilspellende wijze. In het laatste hoofdstuk 'The World in 2025' schetst hij – voor wetenschappers hoogst ongebruikelijk – een hypothese van een wereld die in de toekomst volgens hem niet onwaarschijnlijk geacht mag worden. 'The Geopolitics of Emotion' mag gezien worden als een alternatief voor het polariserende 'Clash of Civilisations' uit 1993 van Samuel P. Huntington.
Als zoon van Auschwitz-overlevende 159721, Jules Moïsi, is Dominique op dit moment een gezaghebbend wetenschapper en publicist in het vakgebioed van de internationale betrekkingen. Zijn publicaties verschenen eerder in The Guardian, Foreign Affairs en op de website Project Syndicate. Daarnaast was hij één van de oprichters van het Franse instituut voor internationale betrekkingen het IFRI (Institut Français des Relations Internationales) en is hij verbonden aan het prestigieuze Sciences Po in Parijs.
Vanaf januari 2009 is hij gasthoogleraar aan Harvard University.
Door: Mitsuko Teiwes