Etzioni geldt als een van de grondleggers van het communitarisme. Het communitarisme is een normatieve theorie die wijst op de gevaren van individualisme en op het belang van maatschappelijke participatie. Begrippen als sociale controle, publieke moraal en openbare orde staan hierbij centraal. De grootste zorg van communitaristen is het verval van waarden als gevolg van het liberale individualisme. De oplossing ligt volgens Etzioni niet bij de staat maar bij het informele, publieke domein. Een samenleving die bestaat uit gemeenschappen in gemeenschappen.
Etzioni: ‘Wanneer ik aan “gemeenschap” denk, denk ik niet slechts aan een dorp vol menselijke warmte waar de postbode je voornaam kent, en waar de vraag “hoe gaat het?” werkelijk is gemeend. Een gemeenschap is een plaats waar moreel gezag heerst, waar het gewaardeerd wordt als mensen zich gedragen. (…) De belangrijkste bescherming van ons bestaan, van ons vermogen om de macht van de overheid te weerstaan, zijn onze verbintenissen met onze medemens. Daarom praten wij (communitaristen) voortdurend over het belang van bemiddelende instituties, vrijwilligersorganisaties, en openbare discussiebijeenkomsten.’
Etzioni heeft vierentwintig boeken geschreven waaronder:
The Monochrome Society (Princeton: Princeton University Press, 2001)
The Limits of Privacy (New York: Basic Books, 1999)
The New Golden Rule (New York: Basic Books, 1996), waarmee hij de Simon Wiesenthal Center’s 1997 Tolerance Book Award won.
The Spirit of Community (New York: Crown Books, 1993),
The Moral Dimension: Toward a New Economics (New York: Free Press, 1988).
The Active Society: A Theory of Societal and Political Processes (New York: Free Press, 1968).
Zijn meest recente boeken zijn:
From Empire to Community: A New Approach to International Relations (New York: Palgrave Macmillan, 2004).
My Brother’s Keeper: A Memoir and a Message (Lanham, MD: Rowman & Littlefield, 2003)