De kwaliteit van het basisonderwijs is in Nederland al lange tijd een punt van discussie. Over het algemeen gezien is het onderwijs in Nederland nog steeds goed, wat onder andere blijkt uit het feit dat ons onderwijssysteem tot 2009 al jarenlang op de tiende plaats eindigt in internationale vergelijkingen. In 2010 zakte Nederland echter uit de top tien weg (zie link Volkskrant rechts). 'Dat is opmerkelijk,' zo meldt een onderzoek van McKinsey&Company naar het Nederlandse onderwijs, 'omdat er de afgelopen decennia veel in het werk is gesteld om de Nederlandse onderwijskwaliteit te verhogen.'
In totaal hebben er dertig hervormingen plaatsgevonden, waaronder de invoering van de basisvorming begin jaren negentig en de invoering van de Tweede Fase rond 2000. Investeren in goed onderwijs is immers investeren in de toekomst. Maar hoe komt het dat al deze hervormingen niet hebben geleid tot de gewenste verbeteringen?