De hoofdpersonen

Tegenlicht volgde Wim Duisenberg in 2003 tijdens zijn laatste half jaar als president van de Europese Centrale Bank, voor de aflevering Wim op de berg. Na zijn vertrek vervulde hij verschillende commissariaten. In juli 2005 overleed Wim Duisenberg op zeventigjarige leeftijd nabij zijn Franse villa.

Michael Osinski schreef de software die hypotheken kon omzetten in verhandelbare financiële producten. Door vreemden wordt hij gezien als de duivel, door vrienden enkel als iemand die het kwaad gefaciliteerd heeft. Tegenwoordig kweekt Osinki oesters, zoals te zien is in de Tegenlichtaflevering Quants: de alchemisten van Wall Street. Lees hier hoe hij terugkijkt op zijn werk.

Peter Sloterdijk wordt in Duitsland gezien als een van de belangrijkste cultuurfilosofen van dit moment. Het gedachtegoed van Sloterdijk kan gekenmerkt worden als postmodernistisch: hij ziet niet één waarheid of manier van leven. In de Tegenlichtaflevering Waar is de woede? zette Sloterdijk zijn ideeën uiteen.

Frans Timmermans was bij de opnames van de Wouter Tapes nog Kamerlid voor de Partij van de Arbeid. In 2007 werd hij staatssecretaris van Europese Zaken in het kabinet-Balkenende IV. Na de val van dit kabinet keerde hij terug in de Tweede Kamer. In november 2011 werd bekend dat hij is doorgedrongen tot de laatste drie kandidaten die commissaris voor de mensenrechten kunnen worden bij de Raad van Europa.

Fallen Fruit is een driekoppig kunstenaarscollectief uit Los Angeles. In hun foto's, video's, optredens en installaties focust Fallen Fruit op de urbane omgeving, de woonwijk en burgerschap in relatie tot fruit.

Dr. Paul Wilmott is internationaal bekend als toonaangevend expert op het gebied van de zogeheten ‘quantitative finance’: de toepassing van wiskundige technieken op de financiële sector. Hij promoveerde als wiskundige in Oxford en heeft daar ook de studie Mathematical Finance opgezet. Wilmott was eerder te zien in de Tegenlichtaflevering Quants: de alchemisten van Wall Street.

Enric Duran is een Spaanse anti-kapitalisme activist. Tussen 2006 en 2008 'leende' hij bijna een half miljoen euro bij 39 banken met als doel het 'roofzuchtige financiele systeem' aan de kaak te stellen. Het geld dat met deze politieke actie werd verkregen, gebruikte hij (en zijn collectief) om alternatieven voor het kapitalistische systeem onder de aandacht te brengen en te ondersteunen. Tegenlicht portretteerde hem in Waar is de woede?.

De Britse econome Ann Pettifor is een prominente 'new economist', oftewel representant van de beweging die streeft naar 'economics in which people and planet matter'. Ze werd vooral bekend met haar werk over staatsschulden en schuldkwijtschelding, en door haar analyses van het mondiale financiële systeem. Ze was eerder te zien in de Tegenlichtaflevering 2010: Buigen of barsten.

Paola Severino was hoogleraar strafrecht. Toen de stad Milaan een aantal banken beschuldigde van fraude bij de verkoop van derivaten, zoals te zien was in Schuld en boete, trad Severino op als advocaat voor Deutsche Bank en Depfa. In november 2011 werd zij gepresenteerd als de nieuwe Italiaanse minister van Justitie.

Frans de Waal is bioloog en etholoog en doet voornamelijk onderzoek naar het gedrag van apen. In zijn boek ‘Een tijd voor empathie’ (2009) stelt de Waal dat empathie niet een uniek menselijke kwaliteit is, maar dat deze emotie voortkomt uit de evolutie en dus uit het dierenrijk. De Waal vraagt zich af hoe wij empathie in onze samenleving een grotere rol kunnen geven. Hij was eerder te zien in Agenda 2011.

Kees Vendrik was van 1998 tot 2010 Tweede Kamerlid voor GroenLinks. Daarvoor was hij onder meer sociaal-economisch beleidsmedewerker van die partij en programmamaker bij politiek-cultureel centrum De Balie. Begin 2011 liet Vendrik zijn fantasie de vrije loop en schreef hij een toekomstscenario de Tegenlicht-aflevering 2011: Het jaar dat de euro valt. Sinds april 2011 is hij lid van de Algemene Rekenkamer.

Saskia Dekkers werkte van 1993 tot 2010 vanuit Parijs als correspondent voor onder meer het NOS Journaal en Nova. In 2010 ging zij aan de slag als Europacorrespondent voor het programma Nieuwsuur, met als standplaats Brussel. Daarnaast blijft zij voor het programma verslag doen van gebeurtenissen in Frankrijk.