Hermann Scheer (1944) studeerde economie, sociologie, politieke wetenschappen en publiek recht tussen 1967 en 1972 aan de Universiteit van Heidelberg en de Vrije Universiteit van Berlijn. Sinds 1980 is hij voor de sociaal-democratien lid van het Duitse parlement.
Op donderdag 14 oktober is op 66-jarige leeftijd de Duitse 'zonnepaus' Hermann Scheer gestorven. De SPD-politicus overleed in een Berlijns ziekenhuis aan de gevolgen van een hartaanval.
Scheer zette zich al vroeg in voor de promotie van duurzame energie. Hij beargumenteert dat het huidige patroon van energievoorziening en energieverbruik enorm schadelijke gevolgen zal hebben voor het milieu. Het systeem van fossiele en kernenergie zou volgens hem volledig vervangen moeten worden door bio-, wind- en zonne-energie. Hierbij is de politiek het grootste obstakel dat overwonnen moet worden en niet de techniek of economie.
Scheer richtte twee non-profit organisaties op die zich inzetten voor duurzame vormen van energie: in 1988 de European Renewable Energy Association EUROSOLAR en in 2001 de World Council for Renewable Energy (WCRE). Daarnaast is hij voorzitter geweest van verschillende internationale onderzoeks- en ontwikkelingsconferenties. In 1999 ontving hij de Right Livelihood Award voor zijn ‘indefatigable work for the promotion of solar energy worldwide’. Naast zijn inzet voor de organisaties is Scheer auteur van vijf boeken, waaronder The Solar Economy. Renewable Energy for a Sustainable Global Future (2004) waarin hij dieper ingaat op de vraag hoe de politieke, economische en technologische uitdaging van duurzame energie overwonnen kan worden en Energy Autonomy. The Economic, Social and Technological Case for Renewable Energy (2006), waarin hij wederom pleit voor een transitie naar duurzame energie. Hij laat daarnaast zien hoe gevestigde belangen deze transitie dwarsbomen en wat we moeten doen om die obstakels uit de weg te ruimen.