De clip is een exponent van de politieke wind die begin jaren tachtig door de Angelsaksische wereld met de verkiezing van Reagan en Thatcher waaide. In de jaren tachtig spreidde dit gedachtegoed zich verder uit over de wereld. De befaamde woorden van Reagan: “government is not the solution to our problem, government is the problem”. De vrije markt werd als oplossing voor ieder probleem gezien en de overheid moest zich zo min mogelijk met de economie bemoeien: deregulering was het toverwoord. De context waarbinnen dit gebeurde is de stagnatie van de economie door twee oliecrisissen. Het einde van de traditionele welvaartsstaat kwam nabij en moest plaats maken voor het neoliberalisme: de Amerikaanse econoom en Nobelprijswinnaar Milton Friedman wordt vaak gezien als de geestelijk vader van dit vrijmarktdenken.
In 1984 bracht Friedman – in het kader van de promotie van zijn boek The Tyranny of the Status Quo – een bezoek aan IJsland. Hij gaf college op de IJslandse universiteit en participeerde in een televisiedebat met enkele linkse IJslandse intellectuelen. Eén van hen was de voormalige – en langstzittende - IJslandse president Ólafur Ragnar Grímsson. De premier die onder Ólafur diende was Davíð Oddsson. Friedman vormde een inspiratiebron voor Davíð, zo zei hijzelf in zijn toespraak aan de conservatieve Amerikaanse denktank American Enterprise Institute for Public Policy Research in 2004. Davíð voerde verscheidene maatregelen in die Friedman propageerde. Zo werden de banken geprivatiseerd, de overheidsuitgaven en –tekorten opgeschort, de Centrale Bank werd onafhankelijk en de belasting werd verlaagd. Dit werd een groot succes: het BNP steeg in 10 jaar tijd met 50 procent en de relatief kleine IJslandse bedrijven groeiden exponentieel snel en namen overzeese – grotere- bedrijven over.
Zoals menigeen weet is het economische sprookje van IJsland door – onder andere- de bovengenoemde economische hervormingen niet goed afgelopen: in oktober 2008 was het land officieel failliet. Ondertussen moet IJsland wel haar 3,8 miljard euro tellende schuld aan Groot-Britannie en Nederland terug zien te betalen. De clip is illustratief voor het fundament van discussie over de economische switch – en wellicht de ondergang – van IJsland. De vraag is welke nieuwe politiek-economische wind er nu doorheen moet waaien om IJsland en haar bewoners uit de huidige diepe dal te trekken.