Carel Kauffmann
Het mooie aan de ROAC vind ik dat je helemaal kunt ontdekken waar je interesses liggen en wat je mindere kwaliteiten zijn. Het tempo ligt hier ook veel hoger dan op de Universiteit Utrecht, wat mijn talenten veel meer uitdaagt. Momenteel komen mijn brede  interesses het meest tot hun recht binnen de liberal arts and sciences omgeving van de ROAC. De afwisseling voorkomt dat bepaalde vakken op een gegeven moment saai worden.
Na de ROAC wil ik een master gaan volgen, het liefst in het buitenland. Waarschijnlijk wordt het een master in rechtsfilosofie of anders in politieke theorie. Universiteiten die op mijn lijstje staan zijn (1) Yale; (2) Oxford; en (3) Edinburgh.
Waarschijnlijk zal ik eerst een Master in Nederland volgen,voordat ik mij aanmeld voor een van deze universiteiten.

Ymke Kleissen
Het academisch jaar was nog maar een paar weken begonnen toen duidelijk werd dat het niet zo goed met mij ging in Middelburg. Ik wilde liever weer even thuis wonen. Dat was een lastige keus, want het onderwijs op de ROAC beviel me goed en ik had leuke mensen leren kennen op de campus. De dean deed zijn uiterste best om me binnenboord te houden. Dat vond ik fijn om te merken: zijn betrokkenheid kwam duidelijk voort uit meer dan zorg om de statistiekjes.
Ik studeer nu communicatiewetenschap in Enschede. En tja, dat is anders. Eigenlijk zou ik best terug willen naar Middelburg, ooit, een keer… 

Keristiena Shenouda
Ik ben niet van plan om te stoppen, 't is hartstikke leuk hier!
Na de ROAC wil ik eerst een jaartje doorbrengen in Egypte om Arabisch te leren en stage te lopen. Daarna wil ik mijn masters doen. Ik weet nog niet precies welke maar waarschijnlijk in de richting van human rights. Mijn uiteindelijke ambitie is om journalist te worden.

Vian Paashuis
Mijn vader was al een tijd bezig met de documentaire over de ROAC. Hierdoor kende hij een hoogleraar die les gaf in zowel Utrecht als Middelburg. We gingen naar hem met de vraag wat zijn advies was: wat konden we het beste doen? 
De dag na dit gesprek ben ik gestopt aan de Universiteit Utrecht. Ik begon te overwegen of ik naar de ROAC zou gaan. De keuze moest snel gemaakt worden en dat was hij ook: ik ben gegaan. Ik volg nu, naast andere vakken, ‘Music in Context’, muziekgeschiedenis in de breedste zin van het woord, en dat bevalt erg goed. 
Over het algemeen is de sfeer op de ROAC zo anders dan in Utrecht. Studenten zijn gemotiveerd, werken hard voor wat ze willen bereiken, en dit is voor de leraren niet anders. Ze zijn gepassioneerd over onderwijs, wat je niet kan zeggen over veel universitaire docenten die voor mijn neus stonden in Utrecht. Op de ROAC is onderwijs hoofdzaak, niet bijzaak. Plus dat de persoonlijke begeleiding erg goed is. Enthousiasme en initiatief hangt overal in de lucht voor het opsnuiven.
Hard werken is het zeker moet ik zeggen, wat soms nogal een aanslag is op iedereen hier. Nu, na zesenhalve week ploeteren, naderen we de eerste week vakantie. Gelukkig maar: iedereen is moe, uitgeput, gestrest over de laatste examens en in veel gevallen zelfs ziek. En het verbaast me niks eerlijk gezegd. Maar na een week vakantie gaan we er weer acht weken tegenaan tot de drieënhalve maand zomervakantie! 
De tijd gaat hier bovendien drie keer zo snel als waar dan ook. Er is hier zoveel te beleven, je redt het niet om dat in drie jaar allemaal te doen. Ik zing nu al in het koor, sta aan de bar in Barrel, onze eigen ROAC kroeg en noem maar op. Je wordt overal in meegesleept en leert onwijs snel andere mensen kennen!