"Tijdens de postproductie-fase probeerden we Steven Ndugga te pakken te krijgen om hem de film te laten zien. Na een jarenlange stilte en vergeefse pogingen van ons om contact met hem te krijgen, hoorde hij op de een of andere manier dat we hem zochten en nam hij contact met ons op. Via een kennis in Londen stuurden we hem de band toe. Helaas werden we op die manier niet veel wijzer over zijn verblijfplaats en we weten nu nog altijd niet waar hij woont. We denken – maar zeker weten doen we het niet – dat hij bij zijn kinderen is. Het is ook mogelijk dat de kinderen in Engeland op een kostschool zitten.
We hoorden weer van Steven vlak voor de première van de film in Kopenhagen, medio oktober 2005. Hij wist dat de film vertoond zou worden, dus hij had duidelijk nog uitstekende contacten.
Rond diezelfde tijd, toen de film net uitkwam, hadden we ook een paar verontrustende confrontaties en briefwisselingen met de Oegandese ambassade. De première op het Copenhagen Doxs-festival (cph:dox) werd ook bijgewoond door kapitein Kanygonya en de Oegandese ambassadeur in Kopenhagen. Ze lieten het originele formulier zien met de release-overeenkomst tussen Magic Hour Films en Steven Ndugga. Daarmee wilden ze aantonen dat die film uit puur financiële overwegingen was gemaakt. Deze film en de onjuistheden die hij volgens hen bevatte, baarde hun duidelijk zo veel zorgen dat kapitein Kanygonya helemaal uit Oeganda kwam overvliegen om zijn mening te ventileren en de film zwart te maken. Voor alle andere betrokkenen was de interessantste vraag echter: Hoe kwamen zij aan dat document? Er zijn maar twee exemplaren: dat van Magic Hour en dat van Steven. Wij hebben die van ons op kantoor. We kunnen slechts vermoeden dat de Oegandese regering ongebruikelijke stappen heeft genomen en de landsgrenzen heeft overschreden om deze documenten in handen te krijgen. Een journalist die zich in het verhaal verdiept had, heeft geprobeerd contact te leggen met Steven om hem naar de documenten te vragen. Steven heeft een berichtje achtergelaten op zijn antwoordapparaat, maar daarna heeft hij niets meer laten horen. Wij hebben ook sinds november niets meer van hem vernomen.
We weten niet in hoeverre de film consequenties heeft gehad voor Stevens situatie, hoewel het feit dat hij onvindbaar is, misschien uit angst voor de Oegandese regering, weinig goeds voorspelt. We weten wel dat onder Oegandese ballingen de film veelvuldig is vertoond, ook tijdens conferenties. Ook wisselen ze hem onderling uit. Amnesty International heeft de film ook gebruikt en doet navraag naar Steven, in een poging zijn veiligheid te garanderen.
In Oeganda zelf is de situatie verslechterd. Kizza Besigye, die het bij de verkiezingen van 2001 nog tegen Museveni had opgenomen, en die is getrouwd met Winnie Byanima, het parlementslid uit de film, is aan het einde van de herfst teruggekeerd naar Oeganda om zich bij de komende verkiezingen opnieuw kandidaat te stellen. Hij is gevangengezet - en wordt beschuldigd van een misdrijf dat volgens veel Oegandezen gewoon is verzonnen.
De Deense ambassadeur heeft geprobeerd de rechtszaak tegen Kizza Besigye bij te wonen, maar hij werd uit de rechtszaal verwijderd. De rechter stelde Besigye in vrijheid, maar hij werd ogenblikkelijk weer ingerekend op last van een militaire rechtbank. Ditmaal op beschuldiging van verkrachting. Maar in de krant The Monitor wordt de rechter geciteerd die zegt dat de hele rechtszaak een schertsvertoning was, aangezien de aanklager met niet één van de getuigen op de proppen is gekomen waarover hij zei te beschikken.
De kranten schrijven dagelijks over de situatie in Oeganda, maar het lijkt erop dat de regering sinds half februari van dit jaar (nog maar net een paar dagen geleden) de websites heeft geblokkeerd van New Visioen (de overheidskrant) en The Monitor (de enige onafhankelijke krant in Oeganda). Radio Ka-tje, een onafhankelijke onmin nieuwsverspreider, maakt dagelijks melding van openlijk geweld en een toenemende militaire aanwezigheid. Daarnaast zeggen ze over bewijzen te beschikken dat Museveni 200 miljoen shilling aan Cheeye heeft gegeven om met Besigye af te rekenen.
Zelfs in westerse kranten zijn onlangs artikelen verschenen over Museveni, waarin men ingaat op de overduidelijke tekenen die erop wijzen dat hij begint uit te groeien tot een van de `machtige mannen’ van Afrika en dat hij zijn zinnen heeft gezet op een presidentschap voor het leven. Het is niet uitgesloten dat hij de democratie uit zijn programma heeft geschrapt."