IDFA te zwaar? Niet met deze 5 docu's

In 'Angels on Diamond Street' vertelt een straatarme zwarte man een mop:

Een hond loopt over straat en ziet een vacaturetekst voor FBI-agent. Met de poster in zijn bek rent hij naar het kantoor van de HR-manager, legt het papier op zijn bureau, en roept: 'Waf, waf!'. De HR-manager fronst zijn wenkbrauwen, en zegt: 'Voor deze functie moet je heel snel kunnen typen.' 

De hond kruipt daarop achter een computer, tikt razendsnel een document met zijn neus, kijkt de HR-manager aan en roept weer: 'Waf, waf!'

'Voor deze functie moet je topfit zijn', probeert de HR-manager nu, waarop de hond pijlsnel door de kamer flitst, wederom eindigend met een enthousiast: 'Waf, waf!'

'Helaas, tweetaligheid is ook een vereiste,' sputtert de manager nog tegen. De hond kijkt de man meewarig aan, en zegt: 'Miauw.'

Humor en hoop: dat is wat een soepkeuken in het arme Noord-Philadelphia draaiende houdt. Als onderdeel van een kerk, die zijn wortels kent in de activistische Black Panther-beweging, werken de stafleden dag en nacht om er simpelweg te zijn voor de leden van de gemeenschap. En oja, de heldinnen huisvesten ook nog, met gevaar voor eigen leven, een uitgeprocedeerde Mexicaanse familie; de kerk is immers een gewijde plek, waar de immigratiedienst zich niet graag laat zien.

Lees hier meer over de film.

Een beroemde illusionist is ongeneeslijk ziek, toch werkt hij aan een comeback. Welke documentairemaker is nu niet geïnteresseerd in dit verhaal? Genoeg, zo blijkt. Want als regisseur Ben Berman begint met filmen, duikt plotseling een tweede filmploeg op, en een derde, en nog een vierde. Ineens bevindt Berman zich in een soort documentaire-inception, en begint hij te twijfelen aan de echtheid van het verhaal van de illusionist.

Lees hier meer over de film.

De rijke en flamboyante baron Ronald Busch Reisinger is een curieuze vertoning op een luxe cruiseschip. De andere reizigers hangen aan zijn lippen, bijvoorbeeld wanneer hij niet alleen een Schotse baron blijkt te zijn, maar ook de koning van een stuk land in Afrika.

Lees hier meer over de film.

Net niet genoeg geld voor de boodschappen? Dan betaal je bij de rijdende supermarkt van Tonny gewoon de volgende keer. De Tilburgse stopt ziel en zaligheid in haar bedrijf, dat ervoor zorgt dat hulpbehoevende mensen het hoofd boven water kunnen houden. Zelf heeft ze die hulp minstens zo hard nodig, maar daardoor laat ze zich niet uit het veld slaan.

Haar accountant maakt zich niettemin zorgen. Tonny sloot een grote lening af voor haar bus en weet met de opbrengsten uit haar mobiele winkel die schuld amper omlaag te krijgen, ook al werkt ze lange, stressvolle dagen. Want er zijn overal buurtgenoten die op haar diensten rekenen. Zie dan nog maar eens de betrokken en geduldige vrouw te blijven die je wil zijn.

Dat lukt dan ook niet altijd, maar Tonny’s mindere momenten worden steevast opgevolgd door een nieuwe dosis optimisme. 

Lees meer over de film.

De Zwitserse Christian, die zichzelf 'Kattenman' noemt, deelt zijn brandschone flat met twee poezen: Marmelade en Katjuscha. De drie zijn onafscheidelijk. De diertjes vergezellen hun baasje – of dienaar, het is maar hoe je het bekijkt – zelfs naar een après-ski-bar. Daar hangen ze onderuitgezakt op de bank, terwijl Christian een pilsje drinkt in een tenue dat doet denken aan dat van een jachtopziener. Thuis loopt hij liever rond in zijn witte onderbroek.

Dit tragikomische, licht-absurdistische portret wordt opgenomen met spannende tijden in het vooruitzicht: Marmelade is door een raskat gedekt en verwacht binnenkort kittens. Christian wil graag de liefhebbende vader zijn. 

Lees meer over de film.