Vijfenveertig jaar heeft Kongo moeten wachten op vrije verkiezingen. Dit jaar was het eindelijk zover: er konden verkiezingen georganiseerd worden. Maar voordat er gestemd kan worden, moeten er kiezers geregistreerd en stemcomputers geïnstalleerd worden en moet alles naar de verste uithoeken van het land gebracht worden.

Met hulp van de VN, de EU en België wordt met frisse moed begonnen. Een Belgisch bedrijf verscheept de computers, de printers, de fotoapparatuur en de knowhow vanuit Oostende naar Kinshasa. Daar wordt alles uitgeladen en... daar beginnen ook de moeilijkheden. Digitale verkiezingen blijken een stuk lastiger te organiseren in Kongo dan verwacht. Computers en laptops hebben de meeste mensen nog nooit gezien, laat staan dat ze er mee hebben leren omgaan. Corruptie is alom tegenwoordig, bijna alle apparatuur wordt misbruikt en gestolen en de infrastructuur hapert aan alle kanten of ontbreekt volledig. Budgetten moeten verdrievoudigd worden en iedereen moet improviseren.

En er moet niet alleen in de hoofdstad gestemd kunnen worden, maar ook in de binnenlanden van Kongo. Dus moet het hele verkiezingsapparaat en het circus dat erbij hoort vervolgens over kapotte, hobbelige wegen naar plekken worden gebracht waar zelfs het voedsel ontbreekt voor de installateurs en de verkiezingsbegeleiders. In Tegenlicht een portret van de poging om verkiezingen en digitaal stemmen mogelijk te maken in Kongo. Een land waar de democratische wil groot is, maar de dagelijkse praktijk een stuk weerbarstiger blijkt.

Regie: Philippe Dutilleul
Eindredactie: Doke Romeijn, Frank Wiering, Roel van Broekhoven