Metropolis

zonaanbidders

Zonaanbidders en zonnehaters. Het begin van de zomer vraagt om een extra zonnige aflevering. Met verhalen van extreme zonliefhebbers tegenover echte zonnehaters gaat deze uitzending over de betekenis van de zon in verschillende culturen.

Als albino heb je het niet makkelijk in Burkina Faso. In het zonovergoten land lijden ze niet alleen onder marginalisatie, het zijn vooral de zonnestralen die het dagelijkse leven zwaar maken. Joseph heeft namelijk nauwelijks geld voor een flesje zonnebrandcrème. Afrikaanse albino's helpen?

In Jemen geloven ze dat baby’s de zon nodig hebben om te groeien. Daarom wordt baby Albara dagelijks ingesmeerd met boter en vijftien tot twintig minuten in de volle zon gelegd. Maar het moet dan wel zelfgemaakte boter zijn, geen geïmporteerde uit Nederland.

In Kirgizie weten ze het zeker: niet een god, maar de zon heeft de aarde geschapen. Lange tijd kon dit geloof dankzij de Sovjet overheersing niet beoefend worden, maar nu de zonaanbidders weer vrij baan hebben, is het geloof door de meesten vergeten of ingeruild voor de Islam.

In Mexico wordt de zon regelmatig op feestelijk wijze begroet. Deze zonaanbidders staan daarom extra vroeg op om Vader Zon te bedanken met dans, zang, muziek en rook. Maar de traditie vervaagt en Tlahuizcalpantecuhtli (ofwel Ricardo Cervantes) probeert deze uit alle macht te behouden.

Een blanke huid staat symbool voor schoonheid in Japan, maar tegenwoordig niet meer voor iedereen. Hina leeft haar leven volgens de ‘B-style’, oftewel de ‘black lifestyle’. Ze pakt daarom regelmatig de zonnebank om net zo donker als Amerikaanse hiphoppers te worden.

De Nederlandse Paula is verslaafd aan zonnen en heeft het karige Hollandse zonnetje verruild voor de brandende Spaanse zon. Elke dag ligt ze ongeveer vier uur op haar strandstoel om er maar zo bruin mogelijk uit te zien, bruiner dan de Spanjaarden zelf.

Sommigen zien de brandende zon als een nadeel, maar deze Keniaanse vrouwen danken elke dag hun warme maaltijd aan de hitte van de zon. Ze vullen een speciale pan met rauwe groenten, zetten deze buiten in de volle zon en een half uurtje later is de maaltijd gekookt en klaar om op te eten!

De Bulgaarse Ivan heeft al bijna twee jaar niks gegeten, in plaats daarvan kijkt hij regelmatig even naar de zon om zijn dagelijkse voedingsstoffen binnen te krijgen. Want, zo stelt hij, de mens zit net zo in elkaar als een accu en we kunnen de zon dus gebruiken om onszelf op te laden.

Een lekker dagje bruin worden op het strand zit er voor veel Chinezen niet in. Niet omdat ze niet kunnen, maar omdat ze een gebruinde huid lelijk vinden. De Chinese met de naam Apple runt daarom een succesvolle weblog waarop ze tips geeft hoe je een nóg wittere huid kunt krijgen.

De Peruviaanse Tahis eet uitsluitend groente en fruit dat dezelfde kleur als de zon heeft. Ze gelooft namelijk dat dit voedsel haar een bepaald soort energie geeft die nergens anders vandaag te halen is. Haar leven draait hierdoor letterlijk om de zon.