In Afghanistan is een tatoeage uit den boze, omdat het op die manier versieren van je lichaam door veel moslims als zonde wordt gezien. Toch kruipt ook in Kabul de inkt waar ze niet gaan kan. Bij kapper Rezi kun je overdag terecht voor een hip kapsel, maar na sluitingstijd haalt hij zijn tatoeage-apparatuur tevoorschijn. Student Madhi laat bij hem stiekem een anker op zijn arm zetten, ondanks dat hij weet dat zijn ouders het zullen afkeuren.

Mane uit Argentinië is een tattooartist en nam haar eerste tatoeage op haar 14de. Ondertussen, 20 jaar later, blijft er steeds minder plek over op haar lijf. Zij ziet de plaatjes als rimpels van haar levensloop. Ook haar dochter is besmet met de tattoo gekte en krijgt vandaag haar eerste grote tatoeage: ‘Misschien gaat het pijn doen, maar dat moet ik dan maar doorstaan.'

In België vinden we Phil en zijn mede bandleden van de experimentele muziekgroep Tat2NoiseAct. Zij tatoeëren zichzelf het liefst en plein publique tijdens hun optreden. Zo weet je nooit helemaal of hij zingt, of het uitgilt van de pijn. Diepzinnige teksten of plaatjes tatoeëren dat is niets voor Phil, hij laat de tatoeëerder liever wat kliederen: ‘Mijn huid is als een kladblok, een schetsboek.'

Hoe laat je je oude gang-life achter na 20 jaar in de cel? Voor Jose Reyes uit Tjiuana in Mexico was dat lastig, omdat hij met zijn tattoos op zijn gezicht erg veroordeeld werd. Gelukkig heeft Jose nu een baan bij een call-center, waar zijn baas niets geeft om de gezichtsversiering. Jose besluit zijn gezichtstattoo’s in ieder geval te verwijderen, ook al is het duur: ‘Ik voel dat dat deel van mij behoort tot het verleden. Het verwijderen kan mijn persoon veranderen.'

Timbosho Mara uit Soweto, Zuid-Afrika, houdt van tattoos. Daarom heeft hij vijf jaar geleden een tattoo van zijn moeder en van een microfoon op zijn arm gezet. Maar, omdat Timbosho toentertijd geen geld had, heeft hij ze zelf gezet met zijn eigengemaakte tatoeëer-apparaat. Nu vindt hij de plaatjes niet zo mooi meer en daarom laat hij er een grote tattoo van Jezus over heen zetten. Door een professional, dit keer.

In de wijk Mar Girgis in Caïro, Egypte, laten koptische christenen een kruisje op hun pols tatoeëren om zich te onderscheiden van de Islamitische meerderheid. Magdi tatoeëert al 15 jaar kruisjes op de polsen van devote Kopten. Hij maakt ook afbeeldingen van Maria, rozenkransen en nog veel meer religieuze symbolen. Maar vragen om een dolfijn of iets anders wat niks met geloof te maken heeft, dat mag niet van Magdi: ‘Je kan best I love Jesus schrijven. Maar I love you mag niet.’