Door dik en dun elkaar steunen, wat betekent, doen wat zij zegt.
Ik leef om jou te laten leven en jij wilt dood. S' nachts zou ik mee mogen door het luikje achter de piano, tussen het doek wat erboven hangt, een luikje, een lange trap af en dan aankomen in een andere wereld. Je vertelde erover en probeerde mij wakker te houden omdat je zelf niet kon slapen, door met het doekje om te duimen tegen mijn hoofd te tikken.
Het kon alleen om 12 uur s' nachts en dan sliep ik. Er zouden lange glijbanen zijn en dieren die met je speelden maar het was moeilijk om terug te komen, je kon zomaar klem komen te zitten. Ik zat al klem dus ik hoefde niet mee.
Ik zit stil, adem niet en ruik evenmin zodat ik beter kan doen of ik er niet ben, onzichtbaar zijn. Ik moet hier zitten, heb het beloofd, stil zijn, niet bewegen en wachten. Ik voel het zachte kleedje onder mijn blote voeten en zie een kier licht schijnen op haar bed. Ik wil niet naar haar kijken en hoor haar ademen, zuchten. Ik hoor geluiden een brommer of auto, een hond blaffen en bid, God Help. De trap kraakt, hoor de deur en durf niet te roepen, ik heb het beloofd. In gedachten teken ik de contouren van het raam, een goede partij is belangrijk en wij vinden het niet erg dat jij dom bent. Ik kan al beter zakdoekjes in de prullenmand mikken, ik word er beter in. Morgen Duits en Biologie, mijn band nog oppompen en mijn rok niet vergeten. Dan, zegt zij, je mag gaan...ik kijk niet naar haar en doe zachtjes de deur open en weer dicht en ga in mijn bed liggen. God zorg ervoor dat zij wordt gevonden.
Ik hoor een ambulance, ik blijf in bed, zij is gevonden.