Lieve Bank,
 
De Bank in dit geval is ABN Amro waarvoor ik twintig jaar lang kunst mocht kopen. In die twintig jaar heb ik 10.000 werken gekocht, en daarover drie dikke boeken mogen maken. Alle drie de boeken heten “Een Collectie”.

Ik mis mijn werk, vooral het “kijken”. Nu dat ik oud ben (83) zie ik niet veel tentoonstellingen
meer maar volgende week wordt “mijn” prijs voor de zoveelste keer uitgereikt. “Mijn” prijs heb ik in het leven geroepen voor een buitenlandse kunstenaar (omdat ik van oorsprong ook buitenlandse ben) die in Nederland woont en werkt. Dit jaar (volgende week om precies te zijn) wordt de prijs uitgereikt in De Hermitage in Amsterdam. Maar als ik aan De Hermitage denk. denk ik aan Poetin en aan Poetin wil ik niet denken.

Maar waar wil ik dan wel aan denken?
Ik wil denken aan een schilderij van Marenne (achternaam nu al vergeten; ik lijd aan geheugenverlies)
dat ik recentelijk heb gekocht bij Galerie Jelgersma in Amsterdam. Ik heb in jaren geen kunstwerk voor mijzelf gekocht, want toen wij twee jaar geleden gingen verhuizen van de mooiste huis in Amsterdam met 4 verdiepingen aan de Jan Luijkenstraat naar een appartement met vier kamers, hebben we veel kunstwerken moeten verkopen. Ook hebben we 10.000 boeken weggedaan!!! - naar De Kringloop.

Toen bleek dat wij niet genoeg boeken meer hadden voor de kasten in het appartement ben ik samen met mijn zoon boeken gaan kopen bij De Kringloop. Mijn boeken kon ik natuurlijk niet meer vinden maar wèl een aantal voor mij nieuwe titels waaronder “In Cold Blood” van Truman Capote. Die heb ik net uit. Ik lees het liefst boeken in het Engels, momenteel een boek over het leven van Thomas Mann.

Zelf heb ik drie boeken “gemaakt”:
 
“C’est la Vie” samen met Barbara van Kooten
“Dierbaar” over mijn vele verzamelingen van voorwerpen
“Wij knippen de wind”
 
Ik hou een dagboek bij waar ik veel plezier aan beleef. Vlak voordat ik naar bed ga, schrijf ik “de dag” in het dagboek. Dat geeft mij veel voldoening maar ik zou het liefst een echte schrijver willen zijn.