Stef Visjager maakte een hoorspel voor kinderen over een brandweerhondje in het New York van de jaren dertig.

Woord
Vrijdag, NPO Radio 1, 2.00-7.00 uur en online
In het New York City Fire Museum is een opgezet hondje te bewonderen. Het gaat om Chief, een voormalige mascotte van het New Yorkse brandweerkorps. Op een winterse dag in 1929, zo gaat het verhaal, kwam het beestje de kazerne binnenlopen. Hij werd geadopteerd door de spuitgasten en reed in de tien jaar daarna mee op de brandweerwagen. Chief hielp door hard te blaffen slachtoffers te vinden in brandende gebouwen en kreeg een vierdubbele onderscheiding nadat hij in 1936 een kat tussen zijn tanden geklemd naar buiten wist te slepen. Zo kreeg hij onder meer een medaille opgespeld door de New York Anti-Vivisection Society. Na een decennium bij de brandweer kwam Chief om het leven. Hij werd aangereden door een passerende auto, pal voor de kazerne. Het korps huurde meteen een taxidermist in.
Hoorspelmaker Stef Visjager, lid van het collectief Radiomakers Desmet, kwam het geprepareerde hondje tegen in het New Yorkse brandweermuseum en creëerde rond hem een innemend kinderhoorspel, waarin zij hem omdoopt tot Fikkie de Firefighter. Het hoorspel is te horen in het nachtelijke radioprogramma Woord, op een tijdstip dat elk kind in bed hoort te liggen, maar is terug te luisteren op woord.nl.
Voor kinderen worden te weinig hoorspelen gemaakt, vindt Visjager. Een luisterboek voor kinderen vindt zij niet vergelijkbaar, want dat mist een sounddesign dat sfeer schept en acteerwerk dat het verhaal tot leven brengt. Al die elementen maken een hoorspel juist tot een eigen universum.
Visjager zocht met Fikkie de Firefighter een middenweg. Gijs Scholten van Aschat zorgt voor de donkerbruine vertelstem, die de basis is van een luisterboek. Maar in de raamvertelling die hij ontvouwt, wordt ook toneel gespeeld: acteur Jip van den Dool is de goedhartige brandweerman die het zwerfhondje adopteert en Walter Crommelin is de barse commandant die aanvankelijk niks van het mormel moet hebben.
Muzikant Tuur Florizoone kleurt de achtergronden in: hij speelt accordeon en nam plaats achter een bioscooporgel uit 1929, dat Visjager tegen was gekomen tijdens een rondleiding in het EYE filmmuseum in Amsterdam.