Andere tijden
NPO 2, 21.20-22.00 uur, 22 september
Het is een veelgehoorde klacht over Nederlandse films: waarom moeten er altijd blote borsten en billen in? Aan de vooravond van het Nederlands Film Festival blikt Andere tijden terug op de tijd dat deze trend werd ingezet, de vroege jaren zeventig. Een van de ‘hoofdschuldigen’ is Paul Verhoeven, die in die tijd met Wat zien ik?, Turks fruit en Spetters het nodige naakt de zaal in slingerde. We belden met de cineast en vroegen hem naar de ontwikkeling die hij doormaakte als filmer van seks en bloot.
Zat er in die tijd meer bloot in Nederlandse films dan in bijvoorbeeld Franse of Italiaanse?
Verhoeven: ‘Ja, dat denk ik wel. Ik weet niet hoe het in andere landen was, maar de seksuele vrijheid in Amsterdam was groot. Verder was de seksgolf in de cinema natuurlijk voorbereid door schrijvers als Jan Wolkers, Jan Cremer en Albert Mol. Maar je kunt zelfs teruggaan tot de schilderijen van Jeroen Bosch, waarop ook al van alles expliciet te zien is. Wij hebben in Nederland niet zo’n cultuur van dingen mooier maken of verhullen. Wim Verstappen en Pim de la Parra vonden dat je gewoon een erectie moest laten zien en dat deden ze, in Blue Movie (1971). Toen ik in 1973 Turks fruit ging verfilmen vond ik dat ik geen recht zou doen aan Wolkers als ik een brave film zou maken. Seks is bij Wolkers heel natuurlijk en zo zie ik dat zelf ook. Maar dat wil niet zeggen dat Turks fruit pornografisch is. De film bevat eigenlijk geen enkele opwindende scène! Het verhaal gaat over de liefde tussen een man en een vrouw. Daarom is de seks heel speels in die film. Mensen herinneren zich vooral Monique van de Ven die zich naakt op Rutger Hauer laat vallen. Dat is eigenlijk geen seks maar romantiek.’