Ook dagboeken vertellen hoe Nederland stukje bij beetje, van Limburg tot Nederlands-Indië, werd bevrijd.

Andere tijden: Drie keer bevrijd!
Dinsdag, NPO 2, 21.15-22.00 uur
 
Op 5 mei 1945 werd Nederland bevrijd, zo wordt het al zeventig jaar gevierd. Op die dag hadden de geallieerden weliswaar een groot deel van Nederland veroverd, maar Noord- en Zuid-Holland, de Waddeneilanden en grote delen van Utrecht waren nog steeds bezet. Al met al duurde de bevrijding een vol jaar. Andere tijden wijdt er een special aan, met amateur- en professioneel beeldmateriaal.
Uit hun dagboekaantekeningen blijkt hoe Mia van Lokven, To Hofstra en Ton Verstraaten de bevrijding hebben ervaren.
 
Mia van Lokven (1903), fabrieksarbeider in Venlo
Maandag 26 februari 1945. De berichten zijn uitstekend. De Tommies [Britse soldaten, red.] komen nu definitief van alle kanten hierheen. We maken ons echter niet blij meer, bang als we zijn opnieuw teleurgesteld te worden.
Woensdag 28 februari. Er heerst hier op het ogenblik zo’n stemming alsof we al half bevrijd zijn. Zou dit dagboek het nog halen? Het is altijd mijn hoop geweest.
Donderdag 1 maart. Bevrijding. Eindelijk, eindelijk is het ongelofelijke moment aangebroken. We zullen vannacht niet kunnen slapen van blijdschap. Hoe zal het morgen zijn? Op het ogenblik drinken we een glas wijn op de bevrijding. De vla die komt nog.
To Hofstra (1924-2011), hulp in de huishouding bij haar oma in Sneek
Vrijdagochtend 13 april 1945. Het eerste nieuws is dat de Fransen reeds in Heerenveen zitten. Veel Duitsers zijn vertrokken in de richting van de Lemmer. Niemand fietst, want alle fietsen worden in beslag genomen.
Zondag 15 april, 19.40 uur. Bevrijding van Sneek. ‘Hoera, de eerste Canadezen komen binnen!’ Iedere tank wordt bestormd. De mensen vliegen uit huis. Het gejuich is niet van de lucht.
9 uur ’s avonds. De eerste wagens met Duitse krijgsgevangenen komen voorbij. Ze kijken maar sip. Het einde van deze emotievolle bevrijdingszondag! Eén hoeraatje voor de Canadezen, hiep hoi!
 
Ton Verstraaten (1917-2005),  gevangen in een Jappenkamp in Fukuoka, in het zuiden van Japan
Woensdag 15 augustus 1945. Tien voor half drie. Gefluister gaat door de rangen. Een enkeling waagt het te zeggen: de Oorlog is afgelopen.
Ik kan en wil het nog niet geloven. Wij zijn dikwijls bedrogen. Tegen half vijf komt er iemand: kampcommandant Sleeuw heeft in de eetzaal officieel bekend gemaakt, dat de wapenstilstand getekend is. Nog geloof ik het niet.
’s Avonds op de kamer wat gebabbeld over de afgelopen dagen. Geen van ons kan zich momenteel realiseren dat het afgelopen is, dat het wereldvrede is. Wat een toekomst gaan wij tegemoet!!!