Bart Moeyaert is sinds zijn debuut voor zowel volwassenen als kinderen blijven schrijven.

Nooit meer slapen
NPO Radio 1, 0.30-02.00 uur
 
‘Dat kan mijn neefje ook’ is een veelgehoorde kreet bij het aanschouwen van moderne beeldende kunst in het algemeen en van Picasso in het bijzonder. Voor alle kunstliefhebbers die nu steigeren:
Picasso beweerde exact hetzelfde. Alhoewel hij daar snel aan toevoegde dat hij de grootste moeite moest doen om als een kind te kunnen schilderen.
De meningen over de moeilijkheidsgraad van het kinderboekenschrijven lopen al net zo uiteen. Is het produceren van Jip en Janneke-literatuur slechts een vingeroefening voor het echte werk? Zijn jeugdboeken fröbelwerkjes, gemaakt door infantiele auteurs die zijn vervallen in snoezigheid en getut na de geboorte van kind of kleinkind? Of is in de belevingswereld van een kind kruipen een kunst?
Als iemand hier een antwoord op heeft, is het de Vlaamse (kinder)boekenschrijver en dichter Bart Moeyaert, hoofdgast van Nooit meer slapen. Moeyaert is namelijk altijd zowel voor kinderen als voor volwassenen blijven schrijven, sinds zijn debuut op negentienjarige leeftijd Duet met valse noten (1983). Zijn kinderboeken zijn inmiddels bekroond in binnen- en buitenland. Zo werd De schepping (2004) bekroond met de Gouden Uil Jeugdliteratuurprijs, en mocht hij De Woutertje Pieterse Prijs, Zilveren Griffels en de Boekenleeuw in ontvangst nemen.
Na De schepping en het daaropvolgende Het paradijs maakte Moeyaert met De hemel (2015) de cyclus rond. In Nooit meer slapen staat Moeyaert stil bij de volwassen bewerking van de jeugdtrilogie. Onder begeleiding van de zeven adagio’s van Haydn’s Sieben letzte Worte, gespeeld door het Nederlands Blazers Ensemble, vertelt Moeyaert het verhaal.
Ondertussen is zijn kinderboek De gans en zijn broer (misstaat ook niet in de meerderjarige boekenkast) genomineerd voor de Woutertje Pieterseprijs 2015 (uitreiking morgen).