wij zijn kees brouwer

Ik ben altijd vroeg, een echte early bird. In de 45 jaar dat ik heb gewerkt, ben ik maar één keertje te laat gekomen. Toen had ik een lekke band.’
Het is zaterdagochtend 5 september, en voor Villa VPRO op het Mediapark staat de 63-jarige oud-directeur Internationale zaken van de Kamer van Koophandel te wachten op de dingen die gaan komen. Al is ‘dingen’ wellicht niet helemaal de goede benaming. Het zijn allemaal Kezen Brouwer die hier vandaag bij elkaar gaan komen: het is Kees Brouwer-dag en daar worden naast deze vroegkomer uit Hoofddorp nog ruim veertig andere naamgenoten verwacht. Die zijn samengebracht voor de documentaire Wij zijn Kees Brouwer van, daar gaan we weer, Kees Brouwer. Deze vpro-documentairemaker (Kees #0) vroeg zich af wie die naamgenoten allemaal zijn en wat de onderlinge overeenkomst is. Hij vond negentig ‘zuivere’ Kezen Brouwer, onder wie een vrouw. Alle Cezen en andere varianten op Kees telden niet mee. Bij dertig Kezen is hij op bezoek geweest en die hebben allemaal een plekje in zijn film gekregen. Zo’n verzameling an sich is nog geen film. Dat is het wel geworden door de belangrijkste gebeurtenissen uit de vaderlandse geschiedenis te illustreren met een oor- of ooggetuigeverslag van een Kees. Want of het nu de Tweede Wereldoorlog, de Watersnoodramp of maanlanding was: Kees heeft er een herinnering aan of was erbij betrokken. Bij zo’n film hoort natuurlijk een dag waar zoveel mogelijk Kezen bij elkaar komen. Die biedt niet alleen een unieke kans om een groot aantal naamgenoten te ontmoeten, maar ook geeft het regisseur Kees #0 de gelegenheid om op deze dag bijzondere filmbeelden te schieten.

Buiten wacht ook een 71-jarige autoverkoper uit Gilze-Rijen. Hij werd door een nichtje geattendeerd op het KB-project. ‘Ze belde mij en zei: ze zoeken u. Eerst schrok ik mij rot natuurlijk, tot ik hoorde dat het om een televisieprogramma ging.’ De Rijenaar blijkt ook een man van de klok. ‘Maar dan moet je mijn vrouw hebben; zij is altijd te laat.’ Kees Brouwer komt nooit te laat, is mijn eerste conclusie. En hij draagt het liefst een ruitjesoverhemd. Die zie je niet zo veel op televisie, want de camera houdt niet van ruitjes en streepjes, omdat het beeld daarvan gaat bewegen. Terwijl de groep partners en andere familieleden binnen worden opgevangen dienen de hoofdpersonen zich een voor een te melden bij de receptie. ‘Goedemorgen, ik ben Kees Brouwer. Goedemorgen, ik ben Kees Brouwer,’ klinkt het tientallen keren achter elkaar aan de balie. Een absurd schouwspel waarbij zomaar Frans Bauer tevoorschijn zou kunnen komen. Want dit doet wel erg denken aan een opname van een verborgen-cameraprogramma waarbij een receptionist in de maling wordt genomen. Enigszins verdekt opgesteld kijkt Kees #0 instemmend, maar ook een beetje ongeduldig toe. Is het de mooiste dag van zijn leven? ‘Misschien wel. Trouwen kun je vaker doen, maar een Kees Brouwer-dag maak je maar één keer in je leven mee.’ Dan posteert hij zich bij de deur om al zijn naamgenoten de hand te schudden. Dat geeft mij de kans om bij de verzamelde KB-partners te informeren wat hij nu echt voor een man is. Ik hoor dat Kees Brouwer gezellig, sportief, vriendelijk, introvert, aardig en bescheiden is, maar het vaakst wordt ‘eigenwijs’ genoemd. Hoewel de naamgenoten elkaar hier vandaag voor het eerst ontmoeten, heeft de sfeer veel weg van een school- of familiereünie. Blijkbaar schept een gemeenschappelijke naam vanzelf een band.