De stroopkoekjes van Punselie zijn onweerstaanbaar. De fabriek waar ze uit komen is het domein van Ron Punselie, derde generatie bakker.

2Doc: Koekenbakker Punselie
NPO 2, 23.00-0.00 uur
Hoeveel stroopkoekjes moet Ron Punselie in zijn leven wel niet voorbij hebben zien komen? Miljarden, waarschijnlijk. Toch eet hij ze nog elke dag. Zijn grootvader begon in 1872 het Goudse familiebedrijf. Dat ziet er op sommige plekken uit of de tijd heeft stilgestaan. Maar dat doet hij niet, en Ron worstelt al jaren helemaal in zijn eentje om de bakkerij draaiende te houden. Daarover gaat de documentaire Koekenbakker Punselie van Wilma Kuijvenhoven en Magda Augusteijn. Toen de filmmakers in 2011 contact met Ron opnamen, maakte hij net een doorstart na een faillissement. Dat had hij mede te danken aan Marja en Wim Middelburg. Marja woonde vroeger naast Ron en kon het niet aanzien dat de fabriek ten onder zou gaan, dus ze besloten te helpen. Wim stortte zich op de cijfers en Marja op de pr.

De setting in de oude fabriek en de bijzondere hoofdpersonen geven de film een Michiel van Erp-achtige sfeer. Langzaam ontsluit de documentaire ook steeds meer de geschiedenis van de bakkerij en het verleden van Ron. Hij verloor zijn broer, die ook zijn compagnon en beste vriend was, al jong aan een hartaanval. Er was een verloren Italiaanse liefde en een grote zakelijke strop na 11 september 2001. En er zijn de zorgen over opvolging, want door het harde werken is het van een gezin nooit gekomen. 

Regisseur Kuijvenhoven: ‘Er moest in de fabriek een slag gemaakt worden om te moderniseren en dat wilden we graag volgen. Maar in de anderhalf jaar dat we gefilmd hebben kwam ook steeds meer van de geschiedenis en de persoonlijkheid van Ron naar voren. Hij is een heel veelzijdige en intelligente man. Hij werkt zo hard: hij staat om vijf uur op, werkt tot zeven uur ’s avonds, dan gaat hij eten en dan gaat hij de fabriek weer in tot elf uur of half 12. In het weekend is hij ook vaak nog bezig. Maar hij blijft optimistisch, hij heeft een heel groot hart. Je gunt hem ook alles. Hij zit met kerst alleen, maar hij bleef altijd zo aardig en belangstellend tegen ons. We kregen ook altijd koekjes mee.’
Het liefst maakt Ron van de oude fabriek een museum en opent hij een heel nieuwe. En hij is altijd bezig nieuwe producten en marketingplannen te ontwikkelen, zoals Punselie ‘to go’. Maar hij droomt ook soms te groot, vindt Kuijvenhoven. ‘Hij is een einzelgänger en heeft het heel moeilijk gehad. Het groeide hem allemaal boven het hoofd en hij raakte soms het contact met de realiteit kwijt. Hij heeft de werkelijkheid in dromen omgezet, om hem hanteerbaarder te maken.’

Zijn compagnons Marja en Wim hebben nu op de hoek van de straat een ‘bezoekerscentrum’ van Punselie geopend en geven rondleidingen door de fabriek. Dat lijkt een succes: een paar weken geleden won Punselie de VVV Rob de Bes Award, een ‘stimuleringsprijs voor innovatieve ondernemers in de gastvrijheidseconomie’, waar 10.000 euro aan verbonden is. Wie weet komen de dromen van Ron uiteindelijk toch nog uit.