Dat levert soms lachwekkende taferelen op. Zo bracht Coldplay enkele maanden geleden de door Avicii geproduceerde single ‘Sky Full of Stars’uit. In de videoclip marcheren zanger Chris Martin en zijn collega’s door de straten. Ondanks dat ze behangen zijn met instrumenten, horen we alleen Martins zang en pianospel. Tot het refrein: er komen nu synthesizers en een drumcomputer bij, terwijl de bandleden op hun gitaren beuken alsof ze deze elektronische geluiden écht uit hun instrumenten toveren. Het lijkt een parodie, maar de knipoog blijft uit.
Meedansen maar: dj Avicii zorgt voor een aardverschuiving in de Amerikaanse popindustrie.
Door al het succes wil hij iets teruggeven aan de wereld. ‘Toen ik op negentienjarige leeftijd doorbrak had ik al snel door dat ik niet zoveel geld nodig had,’ zegt hij in de documentaire. ‘De meest voor de hand liggende oplossing was om het weg te geven.’ Samen met zijn gewiekste manager Ash Pournouri heeft hij House of Hunger opgericht, een project waarmee een miljoen euro aan touropbrengsten wordt gedoneerd aan kinderen in Afrika. Wat ze met de overgebleven negentien miljoen euro (nogmaals: per jaar) doen, vertellen ze er niet bij. Avicii zit met zijn hoofd alweer in zijn laptop, in voorbereiding op de volgende show, klaar om de wereld te veroveren.