Acht mensen, acht dilemma’s. Wat zou u doen?

De wachtkamer
Nederland 2, 23.25-0.05 uur

Emo-televisie is populair. Al heel lang. Elke zender, elke omroep heeft er inmiddels zo zijn eigen variant op. De commerciële zenders lijken patent te hebben op de vorm waarin door middel van het opknappen van een huis, uiterlijk of auto intieme onderwerpen worden besproken. Een betere buitenkant zorgt voor een betere binnenkant.
De publieke omroep zoekt het wat meer in de ‘verbindende’ vorm. Zoeken van verloren liefdes, onbekende familieleden of gepeste kinderen is eerder hun aanpak. Hoe de mensen worden geholpen kan vervolgens ook weer van programma tot programma verschillen. Een goed bedoelende presentator die een handje helpt, buurtbewoners of deskundigen die ingeschakeld worden of volgens de laatste trend: je koppelt de een, meestal een jongere die hulp in het leven nodig heeft, aan een ander, bij voorkeur een oudere, gehandicapte, of anderszins ‘hulpbehoevende’. Twee vliegen in één klap. De jongere leert wat, de hulpbehoevende krijgt wat.
Hoe gevarieerd ‘hulpvraag’ en uitvoering ook zijn, uiteindelijk gaat het bij dit soort televisie natuurlijk om de verhalen en de bijbehorende emoties. Achter ieder mens zit een verhaal en de kijker leeft nu eenmaal graag mee. Emotie is entertainment. 

Iets nieuws toevoegen aan deze tak van televisie is niet makkelijk. De Ikon waagt een poging met het nieuwe programma De wachtkamer. Ook hierin gaat het om de (emotionele) persoonlijke verhalen van mensen. Het uitgangspunt hier is om ‘de kijker mee te nemen in de dilemma’s van de hoofdpersoon,’ aldus eindredacteur Bert Visser. In De wachtkamer zit de hoofdpersoon letterlijk in een wachtkamer hardop te overdenken wat zijn of haar alternatieven zijn en wat de gevolgen van deze keuzes zijn. Anders is volgens Visser verder dat de hoofdpersoon de eigen regisseur is en z’n eigen aflevering presenteert. ‘We gaan mee naar deskundigen en praatgroepen, horen het familieberaad en de persoonlijke overwegingen, kortom: we volgen de hoofdpersonen in deze kruising in het leven.’
In een serie van acht afleveringen komen onder andere de volgende dilemma’s aan bod: wel of geen maagverkleining (vandaag), is een kind zonder man te doen, kies je voor een werelds bestaan of het kloosterleven? Het is de Ikon, dus geloof is vaak een element in de verhalen, net als ethisch-maatschappelijke kwesties, voor velen navoelbaar en daarmee de vraag oproepend: wat zou ik doen?