Wat is echte liefde? April Butler filmde de relatie van haar 73-jarige vader met zijn vijftig jaar jongere Filipijnse lief.

2Doc: Father Figures     
Nederland 2, 23.00-0.00 uur

Wie de liefde wil ervaren, moet zich eerst door een jungle van regeltjes worstelen. Wat is een salonfähige plek om De Ware tegen te komen? Wie betaalt er op het eerste afspraakje? Wat als hij veel meer verdient dan zij, of – tegenwoordig geen uitzondering – andersom? Wat is eigenlijk een aanvaardbaar leeftijdsverschil tussen partners? De vader van documentairemaakster April Butler lapt al die liefdesregels aan zijn laars. Dale (zwartgeverfd haar, hagelwit kunstgebit, vette lach) is Canadees, 73 jaar en smoorverliefd op een vijftig jaar jongere Filipijnse, genaamd Girlie. Sinds kort vormen ze een stel. Butler vertrekt naar de Filipijnen om de twee te filmen. Ze wil onderzoeken of er wel sprake is van echte liefde.

Wat is dat eigenlijk? Échte liefde? Vanaf het begin van het door de VPRO uit te zenden Father Figures is merkbaar dat Butler daar een duidelijk, en ook wel erg beperkt antwoord op heeft, en dat wat Dale en Girlie hebben niet past in haar ideaalplaatje. Want is het niet sneu voor Girlie dat Dale geen rode rozen heeft meegebracht als hij haar ophaalt van het vliegveld? En niet nog sneuer dat ze vervolgens haar eigen koffer moet dragen? Als dan ook nog blijkt dat Dale zich rijker voordoet dan hij is, dat hij Girlie’s opleiding, laptop én trouwjurk financiert, en dat de piepjonge Filipijnse op werkelijk alle fronten voor Dale zorgt, trekt Butler de conclusie: er wordt misbruik gemaakt van Girlie. Butler: I expected hugs and kisses. And Romance. But there is none of that here.’

De groep westerse mannen die hun vrouw uit Rusland of Azië ‘importeren’ groeit, en de criteria die de documentairemaakster hanteert om liefde te definiëren zijn vertrouwd. Juist daarom is het jammer dat Father Figures nauwelijks de discussie aangaat over of er niet veel méér manieren zijn om over de liefde te denken dan in rode-rozen-romantiek. Moeten we in relaties altijd streven naar gelijkwaardigheid? Is het niet socialer om rijkdom, levenservaring of -kennis te delen met een geliefde die daar minder van heeft? Zijn liefdesrelaties überhaupt mogelijk zonder wederzijdse afhankelijkheid? Gaan – ook westerse – relaties niet stiekem altijd over gedeelde belangen? En vooral: gaat er niet heel veel liefde verloren, als we alleen het romantische ideaal als ‘echte liefde’ accepteren?
De oorspronkelijke vraag of haar vader en Girlie gelukkig zijn samen, verandert na een plotwending in een ander vraagstuk: is deze relatie wel ethisch verantwoord? Dan komt ook een andere aap uit de mouw: het bijzondere Father Figures gaat vooral over de getroebleerde liefde tussen vader en dochter.