nagelbijter

Hij schrijft dingen op zijn arm, waar kennen we dat van? Van Guy Pearce die zaken op zijn lichaam tatoeëert in Memento, Christopher Nolans thriller uit 2000, omdat zijn kortetermijngeheugen een zeef is. In 2003 verscheen een Belgische film die duidelijk leentjebuur gespeeld heeft bij Nolan: hoofdpersoon van De zaak Alzheimer is de geroutineerde huurmoordenaar Angelo Ledda (Jan Decleir), die lijdt aan een beginnende vorm van Alzheimer. Hij is een harde killer, maar als hij ontdekt dat zijn slachtoffer ditmaal een meisje van twaalf is, keert hij zich tegen zijn opdrachtgever. Hij is vastbesloten de ‘smeerlappen’ te laten boeten voor hun daden. Het gaat daarbij om een netwerk van jeugdprostitutie, dat tot in de hoogste kringen doorloopt. De jonge (en knappe) commissaris Eric Vincke van de ‘gerechtelijke politie’ (dat bestaat in België) is deze schurken al op het spoor, maar de ervaren Ledda is hem steeds net even te snel af. ‘Te traag…’ plaagt hij zijn rivaal in telefoongesprekken waarin hij hem hints geeft. Maar naarmate zijn geheugen hem in de steek laat, blijkt ook Ledda niet langer onfeilbaar.

De zaak Alzheimer staat in de top tien van best bekeken Belgische films aller tijden en wordt vanaf vanavond in drie delen uitgezonden. Deze verfilming van de gelijknamige roman van Jef Geeraerts trok 750.000 Belgen naar de bioscoop en werd ook in de vs uitgebracht, onder de titel The Memory of a Killer. Voor de regie tekende Erik van Looy, tevens bekend als tv-presentator van De slimste mens en als regisseur van de Belgische (2008) en Amerikaanse (2012) versie van Loft. Een van de charmes van de film is het Vlaams, dat in sterke dialogen goed tot zijn recht komt. De film zit boordevol toespelingen naar reële spanningen in de Belgische samenleving: het wantrouwen van de burger richting politici en topambtenaren is daar nog net een tikje erger dan bij ons. Maar het is vooral Decleir die na o.a. het Oscargenomineerde Daens (1993) en Oscarwinnende Karakter (1997) weer iets moois neerzet. Hij geeft zijn personage diepgang en geloofwaardigheid, waardoor De zaak Alzheimer een thriller wordt die je niet licht vergeet. Zelfs de grote Amerikaanse filmcriticus Roger Ebert was enthousiast over de film en maakte zich al zorgen dat acteurs als Gene Hackman of Morgan Freeman in een eventuele Amerikaanse remake (die er tot nog toe niet van gekomen is) Decleirs prestatie niet zouden kunnen evenaren. ‘Decleir is the real thing,’ schreef Ebert over deze kwalitatief hoogstaande nagelbijter, die overigens ook in zijn geheel op YouTube staat.