Een kleine verhandeling over rouw.

1.    Levenden rouwen om doden, al kunnen mensen die te horen hebben gekregen dat ze ernstig ziek zijn ook rouwen om hun naderende einde. Je kunt rouwen om de dood van dieren en het is mogelijk dat je als je je huis verliest door bijvoorbeeld brand of een huurachterstand rouwt om het verlies van dat huis. Allicht zijn er gokkers die in het casino rouwen als ze weer verloren hebben. Verder kun je rouwen om een geliefde die je heeft verlaten.
        Ook in de rouw bestaat een hiërarchie. In die hiërarchie staat het rouwen om een dood mens bovenaan.

2.    Onlangs las ik een bericht op Twitter van een dame die in een televisieprogramma een pleidooi had gehouden voor erkenning van rouw om overleden huisdieren. Men moest begrijpen dat het verdriet om een dood huisdier net zo erg kan zijn als het verdriet om bijvoorbeeld een overleden ouder. Het is vervelend als je hamster dood is, je bent in de rouw, en iedereen zegt: ‘Het is maar een hamster.’ Dan moet jij zeggen: ‘Maar ik hield meer van mijn hamster dan van mijn vader.’
    Om afkeuring over uw rouw te voorkomen kunt u een top tien opstellen van mensen, dieren en dingen waar u om zou rouwen als u die zou verliezen. U moet niet bang zijn mensen te kwetsen. Misschien zou u liever uw kind verliezen dan uw partner, dan weten partner en kind dat ook weer.

3.    Mag je tegen iemand zeggen: ‘Als jij doodgaat, zou ik er niet rouwig om zijn, dus voor mij hoef je niet verder te leven.’ Of is dat immoreel?
        Is de gedachte dat je moet leven om anderen niet verdrietig te maken een vorm van narcisme?

4.    Verlatingsangst is ook rouw. Men vreest de rouw, men rouwt preventief.

5.    Als kind schijn ik regelmatig aan mijn ouders te hebben gevraagd: ‘Wanneer gaan jullie dood?’ Vervolgens informeerde ik: ‘Wie moet er dan voor me zorgen?’ Als rouw een praktische kant heeft, is dat nog rouw?
 
6.    Moet je je wond laten zien of moet je die aan het oog onttrekken? Moet je in het openbaar rouwen of op het toilet? Ik ben voor het toilet.