1. Iedereen wordt weleens afgewezen, maar de meeste mensen zwijgen er discreet over. Je kunt in de liefde worden afgewezen, vrienden kunnen je afwijzen, ouders en kinderen kunnen het doen. Uitgevers sturen geregeld briefjes met de mededeling 'past niet in ons fonds', of woorden van soortgelijke strekking. Het is zaak de afwijzing manmoedig te dragen en niet in woede te ontsteken, hoe begrijpelijk die woede ook is. Een kind dat geen snoepje mag, kan heel boos worden. De zogenaamde boze burger lijkt me in essentie iemand die niet goed met afwijzingen kan omgaan.
2. Hoe ga je om met mensen die je afgewezen hebben? Vriendelijk, dat is de beste wraak. U kunt zelfs een briefje schrijven: 'Dank je voor de liefdevolle afwijzing.' Het hoeft niet uit uw hart te komen.
3. Hoe wijs je zelf mensen af? Verpak het bericht. Als u mensen moet ontslaan, knuffel de werknemers een kwartier lang en begin dan met huilen. Huil hartverscheurend. U kunt ook dingen zeggen als: 'Ik wil niet meer leven, ik vind het zo erg dat ik je moet ontslaan.' Geef degene die ontslagen wordt het gevoel dat ú getroost moet worden. Zo beëindigt men ook relaties.
4. Mannen die met dezelfde vrouw naar bed zijn geweest worden, met dank aan Wim T. Schippers, kutzwagers genoemd, maar mannen die door dezelfde vrouw zijn afgewezen, zijn ook zwagers. Bent u afgewezen door iemand? Zoek mensen die ook door die persoon zijn afgewezen. Begin een WhatsAppgroepje, later misschien een vriendenclubje.
5. Kinderen mogen ouders altijd afwijzen. Ouders mogen kinderen nooit echt afwijzen. Als uw kind het huis niet uit wil, moet u daarmee leren leven, het kind gaat voor. In het ergste geval moet u zeggen: 'Papa en mama gaan wel in de logeerkamer liggen.'
6. Wijs wijnen alleen af als het echt niet anders gaat, al het andere is snobisme. Er is niets tegen snobisme, maar wel iets tegen wijnsnobisme.
7. Wees trots op uw afwijzingen. Verspreid ze zonder rancune via sociale media. Zet op Facebook: 'Hoera, vandaag weer een blauwtje gelopen.'