Een maand of wat geleden deed ik op deze plek een oproep aan relatief jonge en betrekkelijk gezonde – ik wil niemand discrimineren – lezers van de VPRO Gids om mee te doen aan een unieke bibliofiele editie.

De tekst van deze editie zou niet op papier of stof worden gedrukt, maar op de huid van een mens. Tatoeëren dus.
Een jongedame heeft zich gemeld. Het gaat om een 25-jarige promovenda uit Leiden. Ze heeft haar rug ter beschikking gesteld voor deze unieke uitgave.
Omdat de oplage uit drie exemplaren zal bestaan zoek ik nu nog twee personen die bereid zijn mee te werken.
Het is niet gezegd dat de tekst op uw rug komt, u kunt ook uw been ter beschikking stellen, uw arm of uw voorhoofd. Bedenk wel dat degene die u ‘koopt’ het recht heeft een uur per jaar van de uitgave te genieten.
Aanvankelijk had ik laten weten liever geen hoogbejaarden te willen, omdat het zonde zou zijn als het kunstwerk snel zou sterven, maar inmiddels ben ik wat toleranter geworden. Als de kortstondige liefde echte liefde kan zijn, dan kan het kortstondige kunstwerk ook een echt kunstwerk zijn. Verzoeken van demente lezers kunnen om juridische redenen niet in behandeling worden genomen.
Mocht u zelf niet mee kunnen doen aan dit unieke project, bijvoorbeeld omdat uw partner er erg op tegen is, kunt u misschien in uw omgeving eens rondkijken of er geschikte personen rondlopen die bereid zijn een klein gedeelte van hun huid te beschikking te stellen.
Degene die de tip geeft die leidt tot het vinden van een menselijke drager van bovengenoemd kunstwerk (werktitel: Mijn huid, jouw huid) zal op gepaste wijze worden beloond.
Inspraak in de tekst is mogelijk. Dus als u bepaalde woorden niet op uw lichaam wilt hebben, valt daarover te praten. De kunstenaar mag geen democraat zijn, hij is ook geen beul.
Bedenk: het leven is een conceptueel kunstwerk. Probeer er dan ook een geslaagd en duurzaam conceptueel kunstwerk van te maken. Met hulp van Yasha moet dat lukken.