Hij had het eerder gezegd, maar er waren intussen een paar jaar verstreken en al die tijd had hij gezwegen over tandenstokers. Het leek goed te gaan zonder.
Het juiste gebruik van tandenstokers was mij overigens een raadsel. Ik kende mensen die na het eten in een restaurant met een hand voor de mond met een tandenstoker in hun mond gingen zitten porren, maar ik had altijd het idee gehad dat dat ex-rokers waren die hun nicotineverslaving probeerden te bestrijden. Ik had nooit gedacht dat dat gefriemel met tandenstokers in het openbaar iets met mondhygiëne te maken had.
Mijn moeder was een tijd intensief aan het flossen. Flossen was zo mogelijk ingewikkelder dan het gebruik van de tandenstoker. Het flossen van mijn moeder is een jeugdherinnering. Ik kom ’s avonds uit mijn slaapkamer de keuken ingelopen, mijn moeder zit op een kruk en is aan het flossen. Ze kijkt betrapt, het lijkt alsof ze bezig is met een seksuele handeling. Mocht ik ooit in therapie gaan, dan zal ik dit met de therapeut bespreken.
Wat de tandenstoker betreft, ik heb een jongen gekend die altijd met een tandenstoker in zijn mond rondliep en daarop kauwde zoals in sommige films de boerenknecht met een grasspriet in zijn mond rondloopt. Ik denk dat deze jongen stiekem boerenknecht had willen zijn. Ik ben hem uit het oog verloren. Achteraf gezien leek zijn verhouding met de tandenstoker ook erotisch van aard. Daar is niets mis mee, maar ik val niet op tandenstokers.
Niettemin besloot ik het advies van de tandarts op te volgen. Hij heeft op zachtaardige wijze autoriteit.
Bij een drogist kocht ik tandenstokers met de naam Stim-U-Dent, dat me een betrouwbare naam leek voor tandenstokers.
De man achter de kassa zei: ‘Hebt u gezien dat het tweede pakje gratis is?’
Dat zei hij op een toon alsof ik niet helemaal goed wijs was, of misschien dacht hij dat ik niet kon lezen. Het scheelde niet veel of hij had gezegd: ‘U weet dat dit voor uw tanden is?’
'Het is goed zo,' antwoordde ik. 'Ik heb maar één pakje nodig.'