RTL Late Night
ma-vr, RTL 4, 22.30-23.40 uur
Humberto Tan neemt met zijn talkshow RTL Late Night kijkers en critici voor zich in. De presentator zelf wil niet met de VPRO Gids praten. We analyseerden hem met mediamakers en deskundigen.
Wisselwerking
Het format: een stamtafel met gasten die de hele uitzending blijven zitten. Ze hebben ieder hun eigen onderwerp waarom ze aan tafel zitten en worden ondervraagd, maar praten ook mee over elkaars onderwerpen. Zo krijg je bijvoorbeeld dat Katja Schuurman meepraat over de politiek in Syrië. Denken dat je daar als kijker geen steek wijzer van wordt, vindt Frits Barend ‘een grote blunder’. ‘Door interacties leer je juist mensen breder kennen,’ zegt hij. ‘Misschien heeft Katja een Syrische buurman en heeft ze daardoor een interessante inbreng. Ook de Syrische deskundige weet de oplossing voor het conflict niet. Het kan heel verhelderend zijn om gewone mensen te horen over complexe onderwerpen.’ Daarbij geeft de wisselwerking tussen de gasten dynamiek aan het programma. Een andere dynamiek dan bij De wereld draait door, waar de tafel per item opnieuw wordt gecomponeerd. Dat brengt hoge tempowisselingen met zich mee en is passend voor een televisieprogramma tijdens de vooravond. ‘Iedereen is thuis druk op dat tijdstip,’ weet Van der Horst. ‘Je consumeert televisie actief, terwijl je in de keuken staat te koken of het huis opruimt. ’s Avonds laat hang je eerder op de bank of lig je in bed en is er meer behoefte aan de dag nog even beschouwen.’
Breuk
Birte Schohaus doet promotieonderzoek naar de relatie tussen politici en journalisten in talkshows op televisie: hoe beïnvloedt het programmaformat en de afspraken die achter de schermen worden gemaakt het gesprek op televisie? Het eerste dat Schohaus, verbonden aan de Rijksuniversiteit Groningen, opviel bij het opzetten van het onderzoek: de commerciëlen hadden geen talkshow. Zij vond dat niet zo vreemd. ‘De taak van de publieke omroep is het informeren van het publiek. Politiek en nieuws spelen daarbij een belangrijke rol. Bij de commerciëlen gaat het om kijkcijfers. Blijkbaar denken ze dat kijkers niet in politiek geïnteresseerd zijn. Je ziet dat inhoudelijk terug in RTL Late Night. Politiek en nieuws spelen een marginale rol. Alleen wanneer je een politiek onderwerp vast kunt knopen aan een persoonlijk verhaal van een celebrity wordt het interessant. Zoals met Victoria Koblenko die naar Oekraïne ging. Ik betwijfel of ze zonder Victoria ook aandacht besteed hadden aan Oekraïne. Politici zelf zie je nauwelijks politici bij Tan aan tafel. De nadruk ligt op sterretjes, sport, mensen uit media zelf, acteurs en zangeressen.’
Dat is een breuk met de ‘aartsvaders’ Barend en Van Dorp, die wel met grote regelmaat politici aan tafel hadden. Frits Barend is te spreken over Tans presentatie, maar vindt zijn programma aan de lichte kant. ‘Hij zou niet vijf keer Gerard Joling achter elkaar moeten doen. Het is geen Shownieuws of Boulevard. Wij hebben een standaard neergezet, het moet een journalistiek programma zijn.’ Toch is RTL Late Night is dat wel, vindt hij. ‘Anders waren de kijkcijfers na de eerste uitzendingen wel gedaald.’ Maar kijkcijfers zeggen weinig tot niets over de inhoud.
Empatisch
Sheila Sitalsing, Volkskrant-columnist en geregeld sidekick bij De wereld draait door volgt RTL Late Night met belangstelling. Zij was al fan van Tan toen hij dagelijks een nieuwsprogramma presenteerde bij BNR Nieuwsradio. Hij is geen terriër, maar heeft zijn eigen techniek om dingen los te krijgen, analyseert ze – ook met harde nieuwsitems. ‘Hij is altijd goed voorbereid en weet waar hij naartoe wil. Maar het worden nooit schurende gesprekken. Hij zoekt naar drijfveren, naar persoonlijke motieven. Juist door zijn opgewekte geïnteresseerde toontje krijgt hij veel los.’
Vergelijk je het met Pauw & Witteman valt vooral het verschil in toon en stijl op: de harde inhoudelijke confrontatie (‘u zegt nu dit, maar net zei u dat’) blijft uit, Tan krijgt meer uit zijn gesprekspartners door hen empatisch te bevragen. Iemand fileren is niet zijn ding. Dat wil niet zeggen dat hij zich zijn vingers niet brandt aan nieuwsonderwerpen of maatschappelijke kwesties. Sitalsing heeft kort voor we haar spreken Tans uitzending na de dood van Nelson Mandela nog eens opnieuw bekeken. ‘Door zijn persoonlijke geschiedenis met Mandela werd het een verschrikkelijk mooie uitzending,’ zegt Sitalsing. ‘Het gesprek ging op een natuurlijke manier over in de Zwarte Piet-discussie, die toen heel fel gevoerd werd in Nederland. Tan werd door zijn gasten persoonlijk in het gesprek betrokken, ze gingen hem vragen stellen. Hij werd participant in een gesprek over white priviliges en racisme. Hij had kunnen zeggen: nee, ik ben hier de interviewer, maar dat deed-ie niet. Een witte presentator had die uitzending nooit kunnen maken.’
Verbreden
Het valt op aan RTL Late Night: waar de gevestigde talkshows met moeite Nederlanders van allochtone komaf aan tafel krijgen, zitten ze er bij Humberto Tan steevast. ‘Het lijkt me aannemelijk dat Tan een beter netwerk in de Surinaamse gemeenschap heeft,’ stelt Sitalsing. ‘Je merkt aan het programma dat het gemaakt wordt door iemand met een niet-Nederlandse achtergrond. Zijn redactie heeft ook een goede hand van samenstellen, een die bij het programma past.’ Het levert in ieder geval diversiteit op. Het is ook Frits Barend niet ontgaan: Tan zorgt voor meer allochtonen op televisie. Ook zitten er vaker vrouwen aan tafel. Barend: ‘Juist door zijn inlevende stijl van interviewen zullen mensen die niet uit het politieke bedrijf komen liever bij hem aan tafel zitten dan bij Pauw & Witteman.’
‘Als interviewer is Tan meer hart en minder hoofd,’ observeert Sheila Sitalsing. ‘Hij wil mensen aan tafel comfort bieden en een prettig gevoel geven.’ Nu is dat opgewekte vriendelijke toontje nog verfrissend, gaat het op de lange duur niet vervelen? ‘Nou, we praten alsof we Humberto Tan net hebben ontdekt en of hij nieuw is, terwijl hij al hartstikke lang meegaat,’ brengt Sitalsing in. Hij zit immers al ruim twintig jaar in de televisiejournalistiek, lang als sportverslaggever en presentator. Sitalsing: ‘Kennelijk is hij in staat zichzelf eens in de zoveel tijd op te frissen. Er is geen reden om aan te nemen dat over een paar jaar de glans eraf is. Hij moet wel wat vaker kritisch zijn, net zoals hij bij de radio was. Dan bouwt hij krediet op.’
Ewart van der Horst brengt in herinnering dat Tans voorgangers Barend en Van Dorp net als hijzelf uit de sportjournalistiek kwamen en zich gaandeweg hebben verbreed. Van der Horst: ‘In hun begindagen zaten er vooral mensen uit de sport, later kwamen er ook ministers aan tafel. Tan zit nu nog erg in de entertainmenthoek maar kan zich op termijn ook verbreden. Toch claimt RTL late night bij voorkeur de lichtere onderwerpen. Het conflict in Syrië duiden, past meer bij Pauw & Witteman. Het is goed dat zij ook trouw aan zichzelf blijven en inhoudelijke gasten en journalistieke onderwerpen laten prevaleren. Daarmee hebben beide talkshows bestaansrecht.’