Die creativiteit liet hij ook los op de eerste taal die hij voor Game of Thrones ontwierp, het Dothtraki. Voor hij aan de slag ging, verdiepte hij zich in de cultuur van het wilde nomadenvolk. ‘Om het authentiek te maken, heeft een taal historische diepte nodig.’
De Dothraki kennen unieke metaforen en scheldwoorden. ‘Je loopt als een klein jongetje’ is een zware belediging voor het volk dat zich altijd te paard voortbeweegt. Peterson baseerde zich voor de uitspraak op de handvol woorden die Martin in zijn boeken zette. ‘Vervolgens ging ik te werk als altijd. Klanksystemen in natuurlijke talen schikken zich in bepaalde structuren. Toen ik de eerste klanken had, kon ik de rest als het ware invullen.’
Peterson baseerde het bijvoeglijk naamwoord dat ‘vriendelijk’ of ‘goed’ betekent op de naam van zijn vrouw Erin. Daarvan komt weer het werkwoord ‘erinat’ (goed zijn) en het zelfstandig naamwoord ‘erinak’ (dame). Het woord voor ‘vriend’ baseerde hij op de naam van zijn overleden kat Okeo.
Het Dothraki kent nu ongeveer 4000 woorden. Nog steeds maar een fractie van een natuurlijke taal, maar de cast van Game of Thrones kan er prima mee uit de voeten.
In tegenstelling tot zijn collega-conlangers kan Peterson zijn eigen kunsttaal echt gesproken horen worden. De opzwepende Dothraki-speech die krijger Drogo in seizoen één gaf is onder de fans een klassieker geworden. Toch lijkt het spelen met taal Peterson meer voldoening te geven dan het feit dat miljoenen mensen zijn creatie nu horen.
‘Als een taal alleen nog maar van jezelf is, weet je precies hoe hij moet klinken. Maar bij meerdere sprekers is er altijd variatie. Je beste vriend kan heel anders praten dan jij, ondanks dat je allebei dezelfde taal vloeiend spreekt. Toen ik Dothraki voor het eerst hoorde spreken door de acteurs, was dat een heel desoriënterende ervaring. Ze maakten foutjes, maar zelfs als ze alles goed uitspraken, dacht ik nog: dat is niet hoe het in mijn hoofd klinkt.’
Ook wat er gebeurt in de montagekamer kan Peterson frustreren. ‘De editors weten niet wanneer de acteurs de tekst juist hebben uitgesproken. Dus soms belandt er een scène in de eindmontage waarin de acteur een foutje heeft gemaakt.’