We spraken met Freek Vonk en troffen Nederlands bekendste bioloog aan met een zware jetlag...

Hij is pas net terug uit Ecuador en vertrekt na een paar dagen in Nederland alweer naar Zimbabwe en Namibië. Ook in het nieuwe seizoen zoeken Freek en zijn crew naar de mooiste plekjes en de meest bijzondere dieren:

Hoe was het in Ecuador?

'De Galapagoseilanden in Ecuador waren te gek, helemaal machtig! We hebben prachtige dieren gezien. Voor een evolutiebioloog als ik was dit een van de meest bijzondere plekken ter wereld, omdat Darwin onder andere hier zijn bekende evolutietheorie ontwikkelde.

Ik vond het heel bijzonder om daar te zijn. We hebben bijvoorbeeld op 4,5 kilometer hoogte in het Andesgebergte gefilmd. Daar zagen we een van de grootste vliegende vogels ter wereld: de condor! Dat was ontzettend gaaf. De tocht was wel zwaar, want op die hoogte is er weinig zuurstof. Ik werd daardoor ziek wakker én het was ijskoud, maar we zijn toch lopend de berg opgegaan op zoek naar de plek waar de condors waren. Het was het allemaal waard. Dan weet je waar je het voor doet. Waanzinnig gaaf!'

'We hebben een prachtige, maar zware reis gehad. Zo zaten we een week op een boot op zee, sliepen we in een kajuitje en zijn we alle kanten op geslingerd. Maar ik mag zeker niet klagen!'

Freek Vonk

welke dieren kwam je tegen?

'Behalve de condors hebben we natuurlijk nog meer dieren gezien. Lama’s in het Andesgebergte, prachtige zeeleeuwen, zeeleguanen en heel veel bijzondere vogels. We kwamen bijvoorbeeld de Blauwvoetgentvogel tegen, die hebben blauwe voetjes vanwege de visjes die ze eten. Die visjes eten weer algen met blauwe kleurstoffen. En zo komen de vogels aan hun blauwe voetjes! Hoe meer ze eten, hoe blauwer de voetjes worden. Zo kiezen de vogels ook hun partner. Ze weten namelijk: hoe blauwer de poten, hoe gezonder de vogel. Zo werkt dat ook bij de roodpootgent! Maar die heeft dan weer rode voetjes.'


 

Wat kunnen we nog meer verwachten dit seizoen?

'We hebben gesnorkeld met zeeleeuwen en we hebben Galapagos pinguïns gefilmd. Ik ben gek op pinguïns! Ze zijn zó grappig. Ze waggelen van links naar rechts, heel gaaf. Behalve naar Ecuador gaan we bijvoorbeeld ook nog naar Zimbabwe en Namibië, da’s natuurlijk een heel ander gebied. We gaan daar ook heen voor de afwisseling in de afleveringen. De ene keer zitten we in de woestijn van Namibië met prachtige knalrode woestijnen, met hyena’s en leeuwen en allerlei gekke insecten en stokstaartjes. En de volgende keer zitten we weer op zee.'

Je komt behalve dieren ook vaak bijzondere planten tegen. wat is jouw favoriet van dit seizoen?

'Ik ben vooral gek op vleesetende planten en hun maniertjes om insecten te lokken. Die vallen dan in zo’n beker en die komen er niet meer uit. Ze worden gewoon verteerd. Dat vind ik te gek! Straks in Namibië gaan wij een andere, oeroude plant filmen. Die heet de Welwitschia en is ontzettend sterk. Die kunnen wel 500 á 600 jaar oud worden en ze groeien echt op plekken waar nauwelijks regen valt. Daar kijk ik erg naar uit.'

© Paulo César Santos

Welwitschia plant

in welk land voel jij je het meeste thuis?

'Dat is absoluut Suriname. Ik hou van vissen en daar kan je heerlijk vissen. Als je aan de waterkant zit dan zwemmen de piranha’s voor je voeten weg en er vliegen Ara’s over je heen die een hoop herrie maken (zie video hieronder)! Ik ben er al zeven keer geweest. Er zijn daar zoveel dieren om te filmen, je vindt elke keer weer andere. En zelfs al vind je dezelfde, het zijn dan hele andere situaties. Net als dat ik straks in m’n tent in Namibië lig en er lopen olifanten langs… Dan kan ik nog zo vaak olifanten gefilmd hebben, het blijft zó bijzonder. Super indrukwekkend! Het is ook die beleving die ik wil overbrengen in het programma. Dat je echt op de bank zit, het beleeft en denkt: ‘WOAH’!'

Wat is het spannendste dat je tijdens deze reizen hebt meegemaakt?

'Er komen veel spannende dingen aan. We hebben spugende cobra’s gefilmd, die kunnen gif spugen in je ogen. Dat was erg spannend. Maar het gevaarlijkste wat ik heb gedaan was het vangen van een zwarte mamba. Dat zijn de op een na langste gifslangen van de wereld. Die heb ik uit een typisch Swazilands klei-huisje gehaald. Als de zwarte mamba bijt heb je echt een mega groot probleem! Bij het zoeken en vangen gaat mijn hartslag wel ietsje omhoog. Maar dat is alleen maar goed! Dan focust je lichaam zich om snel te reageren. Als een slang bijvoorbeeld net iets te dichtbij komt moet ik natuurlijk snel zijn.'

Je lijkt alles te durven! Had je dat als kind ook al?

'Ik was als kind wel erg nieuwsgierig. Maar alles durven… Ik weet vooral wat ik doe! Ik ken de dieren, ik doe niet iets waarvan ik denk dat het misschien fout af kan lopen. Ik weet hoe ver ik kan gaan. Maar ik ben inderdaad niet zo bang aangelegd, dat klopt wel.'

'Welk dier ik zelf zou willen zijn? Een luiaard!'

Freek Vonk

Schiet er nooit door je hoofd wat er allemaal mis kan gaan?

'Helemaal niet juist! Dat zou heel slecht zijn. Dan ben je dus niet bezig met de belangrijke zaken en de dingen waarbij je iets moet doen, maar dan laat je je afleiden. Als je je laat afleiden wanneer je met wilde dieren werkt, dan gaat het vroeg of laat een keer fout. Als ik heel moe ben, dan ga ik ook niet een gifslang vangen. Want dat zijn wel dingen waar je rekening mee moet houden. En zeker omdat ik het zo veel doe en zo vaak, is de kans dat je een foutje maakt natuurlijk ook wel aanwezig.'

© Ontley

Luiaard

Als je zelf een dier zou zijn, waar zou je dan op lijken?

'Welk dier ik zou willen zijn, maar waar ik totaal niet op lijk, is de luiaard! Luiaards zijn m’n favoriete dieren. Ze hebben zo’n schattige kop! Ze hebben een heel gestructureerd gezichtje met een hele grote neus en ogen die dicht bij elkaar staan. Ze lachen altijd een beetje met een kleine glimlach. Luiaards hangen hun hele leven ondersteboven en alles gaat langzaam in hun wereld. Ze hebben gewoon een heel interessant leven! Als luiaards moeten poepen of plassen doen ze dat niet vanuit hun boom, anders plassen ze zichzelf onder. In plaats daarvan gaan ze echt op reis. En dat duurt ontzettend lang…'