Dorst interviewde Pascal van Hulst en Tom Hofland. In 2015 maakten ze de webserie Heemennekes en Hellehonden. We spraken met ze over hun fascinatie voor volksverhalen en over wat ze bij Dorst geleerd hebben.

Met Heemennekes en Hellehonden stapten Pascal en Tom – beiden afgestudeerd theaterschrijvers aan de HKU – plots van het podium op het scherm. Een vierdelige webserie, waarin ze op zoek gaan naar oer-Hollandse mythes. Momenteel zijn ze bezig met de ontwikkeling van een nieuw plan.

Hoe hebben jullie elkaar leren kennen?
Samen: “Via Speurders.nl”
Tom: “Nee. Het was op de toelatingsdag van de schrijfopleiding. Toen stond Pascal bij de koffie en toen zei ik: ‘is er koffie?’ En toen zei hij: ‘ja.’ Toen hebben we koffie gedronken.”

En toen?
Tom: “Toen hebben we elkaar een halfjaar niet gesproken.”
Pascal: “Lekker hard to get gespeeld.”
Tom: “Ik snap nu ineens waarom zoveel mensen denken dat wij een homostel zijn.”
Pascal: “ We kwamen elkaar weer tegen toen we allebei op een oproep van een theatermaker reageerden. Vanaf dat moment zijn we samen gaan schrijven.”
Tom: “We hebben een aantal theaterstukken geschreven, maar wilden op een gegeven moment verbreden. Ik ben op film afgestudeerd en begon steeds meer ideeën daarvoor naar Pascal te sturen. Toen kwam begin dit jaar de oproep van Dorst, voor plannen voor een reisserie binnen Nederland.”

Jullie plan werd uiteindelijk de webserie Heemennekes en Hellehonden. Hoe kwam dat project tot stand?
Pascal: “Ik werkte voor een ander project geregeld met een Turkse regisseur en Iraanse en Syrische acteurs. Die vertelden verhalen over hun land, vol met tovenaars en geesten. Het leek of het in hun cultuur zat om heel veel verhalen te vertellen die beeldend en anekdotisch zijn. Dat is hier helemaal niet zo.”
Tom: “Ik was op hetzelfde moment bezig met een onderzoek naar occultisme en spiritisme in Nederland. In Engeland hebben ze bijvoorbeeld echt een spookcultuur. Als je daar zegt dat je in geesten gelooft, snappen ze dat wel. Waarom is dat in Engeland wel geaccepteerd en in Nederland niet? Hier moet je heel nuchter zijn, terwijl vrijwel iedereen die ik ken bang is om in het donker door een bos te lopen. Het concept voor de serie lag er heel snel. We wisten niet of het zou lukken, maar vonden het zelf leuk en stonden erachter.”

Was het heel anders om opeens een plan voor een webserie te moeten schrijven?
Tom: “In het theater en ook bij fictiefilm heb je alle macht en kun je precies invullen wat er gaat gebeuren. Wij merkten toen we op pad gingen voor Heemennekes en hellehonden dat je overgeleverd bent aan de omstandigheden. De hele productiekant en researchkant was ook nieuw. Dat was wel even wennen.”

Wat zijn jullie nu aan het doen?
Pascal: “Veel muziek maken, en theater. Proberen overal voeten in de aarde te krijgen. Het gaat wel goed. En natuurlijk met de VPRO praten.”
Tom: “We hebben een nieuw plan geschreven voor een televisieserie op basis van Heemennekes en hellehonden, dus het is heel spannend of dat doorgaat. Ook zijn we aan het praten over een pilot voor een buitenlandreportage.”

Wat hebben jullie geleerd van jullie Dorst-ervaring?
Pascal: “Als ik naar Heemennekes en hellehonden kijk dan zie ik, naast een serie waar ik heel blij mee ben, ook een proces van ontwikkeling. De eerste aflevering is heel anders dan de laatste. Ik merkte dat als we zonder cameraploeg het bos ingingen we heel anders werkten. Dat had ik niet verwacht. Met een paar mensen erbij is er toch een soort gêne. Dat is ook het leuke aan Dorst. Eigenlijk is het een soort studie. Tijdens het maken heb je nog steeds de kans om te experimenteren en te ontwikkelen.”

meer raadselachtige verhalen